คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 125/2490

ปลอมใบอนุญาตเล่นการพะนัน ไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือสำคัญในราชการการเพราะใบอนุญาตเล่นการพะนันไม่ใช่หนังสือสำคัญแห่งการตั้งกรรมสิทธิ์ หรือหนี้สิน

โจทก์สืบสมฟ้อง แต่อ้างบทไม่ตรงกับความผิด ศาลมีอำนาจลงบทที่ถูกต้อง และเบากว่าบทที่อ้างมานั้นได้

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษฐานปลอมหนังสือสำคัญในราชการ ตามมาตรา ๒๒๕

จำเลยฎีกา, เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า การกระทำของจำเลยไม่ต้องด้วย มาตรา ๒๒๕ โจทก์ฟ้องผิดฐานควรยกฟ้อง

ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว คงฟังข้อเท็จจริงเป็นยุตติว่า จำเลยเป็นเสมียนมหาดไทย มีหน้าที่ช่วยเหลือเสมียนตราออกใบอนุญาตเล่นการพะนัน จำเลยกรอกข้อความลงในใบแบบพิมพ์ซึ่งไม่ใช่เป็นของทางราชการอนุญาตให้ผู้มาขออนุญาตเล่นการพะนัน โดยได้ได้เงินค่าธรรมเนียมไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัว เป็นเหตุให้เสียหายแก่ทางราชการ การกระทำของจำเลยจึงต้องด้วยความผิดฐานปลอมหนังสือ คดีโจทก์สืบสมฟ้องไม่ผิดฐาน แต่ใบอนุญาตให้เล่นการพะนันเป็นเพียงหนังสือที่กระทำขึ้นได้โดยฉะเพาะเจ้าหน้าที่ ไม่ใช่หนังสือสำคัญแห่งการตั้งกรรมสิทธิ์หรือหนี้สิน จำเลยจึงมีเพียงผิดฐานปลอมหนังสือโดยตั้งใจจะให้เป็นหนังสือราชการ แม้โจทก์จะอ้างบทผิด ก็ลงโทษจำเลยได้ตามบทที่ถูกต้องและเบากว่าได้ พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตาม มาตรา ๒๒๔