คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1250/2502

ตอนกลางคืนก่อนเกิดเหตุ ยางแผ่น 4-5 แผ่น ของจำเลยหายไป แต่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนร้าย จำเลยจึงไปแจ้งความต่อผู้ใหญ่บ้านไว้ รุ่งเช้าจำเลยพบยางซ่อนอยู่ในป่าและดักซุ่มรอคอยอยู่ห่างกองยาง 10 วา นาน 3-4 ชั่วโมงผู้ตายก็มาเอายางออกจากที่ซ่อนเดินไปได้ 3-4 วา จำเลยใช้ปืนยิงผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ถือว่า การกระทำของจำเลยไม่เป็นการป้องกันสิทธิของตนให้พ้นจากอันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อประมวลกฎหมายอาญามาตรา 68 จำเลยจึงมีผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา (ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 16/2502)

ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยได้ ใช้ปืนยิงผู้ตาย โดยมีสาเหตุว่า ในตอนกลางคืนก่อนเกิดเหตุ ยางแผ่น 4-5 แผ่นของจำเลยหายไปแต่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนร้าย จึงได้ไปแจ้งความต่อผู้ใหญ่บ้านไว้รุ่งเช้าจำเลยไปพบยางซ่อนอยู่ในป่า ได้ไปซุ่มดักรอคอยอยู่ห่างกองยาง 10 วา นาน 3-4 ชั่วโมง ผู้ตายก็ออกมาเอายางจากที่ซ่อนพอเดินไปได้ 4-5 วา จำเลยใช้ปืนยิงผู้ตายตายแล้วจำเลยก็เข้ามอบตัวต่อผู้ใหญ่บ้าน โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยเจตนา

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีผิดตาม มาตรา 288, 78 ให้จำคุก7 ปี 6 เดือน

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดตาม มาตรา 288ประกอบด้วย มาตรา 68, 69 และ 78 ให้จำคุก 2 ปี 8 เดือน นอกจากแก้ยืนตามศาลชั้นต้น

โจทก์ จำเลย ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ว่า การกระทำของจำเลยไม่เป็นป้องกันสิทธิของตนให้พ้นจากอันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 68 จำเลยมีทางอื่นที่จะทำได้หลายประการ เพื่อไม่ให้ผู้ตายเอาทรัพย์ไป

พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น