คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1257/2500

การที่หญิงรับจ้างให้ชายกระทำชำเราสำส่อนนั้นยังไม่เป็นความผิด ความผิดเกิดขึ้นเพราะไม่ได้ขออนุญาตจากเจ้าพนักงานเสียก่อนเท่านั้น เงินค่าจ้างที่จำเลยได้รับมาจากการให้ชายทำชำเรา จึงไม่ใช่ทรัพย์ที่จำเลยได้มาโดยได้กระทำผิด ตามความในกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 27(2) จะริบเงินนั้นไม่ได้

ได้ความตามฟ้องและคำรับของจำเลยว่า จำเลยประพฤติตนเป็นหญิงนครโสเภณีรับจ้างให้ชายทำชำเราสำส่อน โดยมิได้รับอนุญาต เจ้าพนักงานจับได้พร้อมด้วยเงินค่าจ้าง 30 บาทที่จำเลยได้รับเป็นของกลาง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดตาม พ.ร.บ.สัญจรโรค ร.ศ.127 มาตรา 15, 30 ลดรับกึ่งตาม ก.ม.ลักษณะอาญา ม. 59 แล้วปรับ 30 บาท ค่าปรับจัดการตาม ม. 18 ส่วนเงินของกลางยังมิใช่ทรัพย์ที่ได้มาโดยกระทำผิด ให้คืนเจ้าของ

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ริบเงินของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าการที่หญิงรับจ้างให้ชายกระทำชำเราสำส่อนนั้นยังไม่เป็นความผิด ความผิดเกิดขึ้นเพราะไม่ได้ขออนุญาตจากเจ้าพนักงานเสียก่อนเท่านั้น เงินค่าจ้างที่จำเลยได้รับมาจากการให้ชายทำชำเรา จึงวินิจฉัยไม่ได้ว่าเป็นทรัพย์ที่จำเลยได้มาโดยได้กระทำความผิดตามความในกฎหมายลักษณะอาญา ม. 27(2)

พิพากษายืน