คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1264/2499

จำเลยฎีกาว่าโจทก์บอกกล่าวให้จำเลยออกจากห้องพิพาทยังไม่ถึง 1 เดือนก็มาฟ้องจำเลยเช่นนี้ไม่ชอบด้วย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 566 โจทก์จึงฟ้องจำเลยไม่ได้

แต่เมื่อปรากฏว่าฎีกาของจำเลยข้อนี้มิได้ยกขึ้นว่ากล่าวกันมาแต่ศาลชั้นต้น จึงต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225

โจทก์ฟ้องว่าห้องพิพาทนางเกื้อกูลได้ขายให้โจทก์ จำเลยเช่าจากนางเกื้อกูลประกอบการค้าไม่มีหนังสือเช่า โจทก์บอกให้จำเลยมาทำสัญญาเช่า จำเลยไม่มาจึงฟ้องขอให้ขับไล่

จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยเช่าห้องพิพาทจากนางเกื้อกูลเพื่ออยู่อาศัยและไม่ค้างค่าเช่า

ศาลชั้นต้นฟังว่าห้องพิพาทใช้เป็นสถานที่การค้าไม่ได้รับความคุ้มครองให้ขับไล่จำเลย ฯลฯ

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนแต่มีความเห็นแย้ง

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นพ้องกับศาลอุทธรณ์ว่าจำเลยไม่ได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า

ส่วนข้อที่จำเลยอ้างว่าโจทก์บอกกล่าวยังไม่ถึง 1 เดือนก็ฟ้องจำเลยเช่นนี้ไม่ต้องตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 566 โจทก์ฟ้องจำเลยหาได้ไม่นั้น เห็นว่าข้อต่อสู้ของจำเลยข้อนี้ไม่ได้ว่ากล่าวกันมาแต่ศาลชั้นต้น ฎีกาจำเลยจึงต้องห้ามดังที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย

พิพากษายืน