คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1269/2503

อักษรและเลขหมายที่พานท้ายปืนอันเป็นเครื่องหมายทะเบียนอาวุธปืนของเจ้าพนักงานนั้น ไม่ใช่รอยตราของเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 251 แต่เป็นเอกสารตามมาตรา 1(7)

จำเลยรู้อยู่แล้วว่าอักษรเลขหมายที่พานท้ายปืนของจำเลยเป็นของทำปลอมขึ้น เมื่อเจ้าพนักงานมาขอค้นจำเลยได้นำปืนดังกล่าวออกแสดงให้เจ้าพนักงานดูพร้อมใบอนุญาตของจำเลยดังนี้ ต้องถือว่าจำเลยได้ใช้หรืออ้างเอกสารปลอมตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 268

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีปืนโดยไม่รับอนุญาต และจำเลยสมคบกับพวกทำปลอมรอยตราเครื่องหมายทะเบียนปืนที่พานท้ายปืนแล้วนำปืนดังกล่าวแสดงต่อนายยกกับนายสิบตำรวจโทถวิลเจ้าพนักงานตำรวจเพื่อแสดงว่าเป็นปืนที่ได้รับอนุญาตแล้ว ขอให้ลงโทษ ฯลฯ

จำเลยให้การรับว่า มีปืนไม่รับอนุญาตจริง แต่ปฏิเสธว่าไม่ได้ปลอมเครื่องหมายทะเบียนปืน

ศาลชั้นต้นเห็นว่า อักษรและเลขที่พานท้ายปืนไม่ใช่รอยตรา แต่เป็นเอกสารตามมาตรา 1(7) และฟังว่าเป็นของทำปลอม แต่โจทก์ไม่มีพยานว่าจำเลยปลอมและไม่ปรากฏว่าจำเลยได้ใช้หรืออ้างกับใครก่อนถูกจับ จึงพิพากษาปรับจำเลย 150 บาท (ลดแล้ว) ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 72 ริบปืน ส่วนข้อหาอื่นให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษตามมาตรา 251, 252, 264, 268

ศาลอุทธรณ์เห็นด้วยว่าไม่ใช่รอยตราและเป็นเอกสารปลอมโดยจำเลยไม่ได้ทำปลอม แต่เห็นว่าจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของทำปลอมขึ้น เมื่อนายสิบตำรวจโทถวิลมาขอค้นบ้านจำเลย ๆ ได้นำปืนของกลางออกแสดงพร้อมใบอนุญาต ย่อมถือได้ว่าจำเลยได้นำอักษรและเลขหมายปลอมออกใช้แล้ว อันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 268จึงพิพากษาแก้ให้จำคุก 6 เดือน ตามมาตรา 268, 264

โจทก์ฎีกาว่าเป็นรอยตราของเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตามมาตรา 251, 252 ด้วย จำเลยฎีกาว่าไม่ผิดมาตรา 268

ศาลฎีกาเห็นด้วยกับศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน