คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1271/2498

ฟ้องของโจทก์เป็นแต่กล่าวถึงวันกระทำผิดของจำเลยว่าเป็นวันที่ 29 มี.ค. 96 หาได้กล่าวว่าเป็นวันอะไรไม่ พยานโจทก์ทุกคนก็ว่าวันเกิดเหตุเป็นวันที่ 29 มี.ค. 96 ตรงกับฟ้อง แม้พยานโจทก์บางคนจะกล่าวว่าวันเกิดเหตุเป็นวันที่ 29 มี.ค. 96 เป็นวันเสาร์ ความจริงเป็นวันอาทิตย์ เมื่อข้อเท็จจริงอื่นๆ ยังน่าเชื่อว่าวันเกิดเหตุเป็นวันอาทิตย์ที่ 29 มี.ค.96 ซึ่งตรงกับวันที่โจทก์ฟ้อง ดังนี้ที่พยานบางคนว่าเป็นวันเสาร์จึงอาจจำผิดไปเพียงเท่านี้ ยังเรียกไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง

จำเลยแทงผู้ตายขณะเมาสุรา อาวุธที่กระทำร้ายก็เป็นมีดขนาดเล็กและกระทำข้างหลังผู้ตายแต่เพียงที่เดียวเพียงเท่านี้ยังไม่พอชี้ขาดว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดฆ่านายดีตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเชื่อว่าจำเลยทำผิดจริงส่วนที่พยานโจทก์เบิกความว่าวันเกิดเหตุเป็นวันที่ 29 มีนาคม 2496 ตรงกับวันเสาร์ ความจริงตามปฏิทินตรงกับวันอาทิตย์ ข้อเท็จจริงก็ได้ความตามคำพยานโจทก์ว่าวันเกิดเหตุเป็นวันที่ 29 มีนาคม 2496 ตรงตามฟ้อง เรียกไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 249 ให้จำคุกจำเลย 15 ปี

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าตามฟ้องโจทก์เป็นแต่กล่าวถึงวันกระทำผิดของจำเลยเป็นวันที่ 29 มีนาคม 2496 หาได้กล่าวว่าเป็นวันอะไรไม่ตามที่ได้ความจากพยานโจทก์ทุกคนก็ว่าวันเกิดเหตุเป็นวันที่ 29 มีนาคม 2496 ซึ่งตรงกับวันที่โจทก์ฟ้อง เป็นแต่มีพยานอยู่ 2 คนกล่าวว่าวันเกิดเหตุเป็นวันที่ 29 มีนาคม 2496 ตรงกับวันเสาร์เห็นว่าตามปฏิทินวันที่ 29 มีนาคม 2496 ตรงกับวันอาทิตย์ ไม่ใช่วันเสาร์จริง แต่พยานก็ได้กล่าวว่าวันเกิดเหตุเป็นวันที่ 29 มีนาคม 2496 ซึ่งตรงกับวันฟ้อง ที่พยานว่าเป็นวันเสาร์นั้นอาจจะจำผิดไปข้อเท็จจริงยังน่าเชื่อว่าวันเกิดเหตุเป็นวันอาทิตย์ที่ 29 มีนาคม2496 ซึ่งตรงกับวันที่โจทก์ฟ้อง เรียกไม่ได้ว่าโจทก์ฟ้องผิดวันหรือผิดข้อเท็จจริงและเชื่อว่าจำเลยเป็นผู้แทงผู้ตาย แต่ปรากฏว่าจำเลยกระทำในขณะเมาสุรา อาวุธที่ใช้กระทำร้ายก็เป็นมีดขนาดเล็ก และกระทำทางข้างหลังผู้ตายแต่เพียงทีเดียว มิได้กระทำซ้ำเติมอีกยังไม่ถนัดที่จะชี้ขาดว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 251 ให้จำคุกจำเลย 10 ปี