คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1286-1287/2503

คดีร้องขัดทรัพย์ที่ผู้ร้อง 2 คน ต่างยื่นคำร้องว่าที่ดินที่โจทก์นำยึด 2 แปลง เป็นที่ของผู้ร้องคนละแปลง โดยตีราคาที่ดินแปลงละห้าพันบาทนั้น เป็นคดีมีทุนทรัพย์ เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ผู้ร้องจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ ตามประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 23/2503)

โจทก์นำยึดที่ดิน ๒ แปลง ของจำเลย เพื่อขายชำระหนี้ตามคำพิพากษา ผู้ร้อง ๒ คน ต่างยื่นคำร้องว่าเป็นที่ดินของผู้ร้องคนละแปลง โดยตีราคาที่ดินแปลงละ ๕,๐๐๐ บาท ศาลชั้นต้นสั่งรวมพิจารณาแล้วฟังว่า เป็นที่ดินของจำเลยทั้ง ๒ แปลง ให้ยกคำร้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องทั้งสอง ฎีกาข้อเท็จจริง

ศาลฎีกาประชุมใหญ่เห็นว่า คดีร้องขัดทรัพย์เช่นนี้เป็นคดีมีทุนทรัพย์ การร้องขัดทรัพย์ของผู้ร้องแต่ละรายมีทุนทรัพย์ไม่เกินห้าพันบาท ฎีกาของผู้ร้องเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามตามประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔๘ พิพากษาให้ยกฎีกา