คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1314/2513

จำเลยถูกกล่าวหาในความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค แม้ข้อเท็จจริงจะปรากฏว่าจำเลยออกเช็คพิพาทมอบให้บริษัทผู้เสียหายในท้องที่สถานีตำรวจนครบาลพระราชวัง แต่เมื่อบริษัทผู้เสียหายร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางรักโดยอ้างว่า จำเลยออกเช็คพิพาทให้บริษัทผู้เสียหายในท้องที่อำเภอบางรัก จังหวัดพระนคร และพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางรักเชื่อเช่นนั้น พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางรักย่อมมีอำนาจสอบสวนความผิดนั้นได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 18 วรรค 2 และเมื่อสอบสวนแล้ว พนักงานอัยการย่อมมีอำนาจฟ้องจำเลยได้ ไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 120

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยออกเช็คสั่งจ่ายเงินให้บริษัทผู้เสียหายโดยเจตนาไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๓

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยมอบเช็คพิพาทให้บริษัทผู้เสียหายในท้องที่สถานีตำรวจนครบาลพระราชวัง พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางรักจึงไม่มีอำนาจสอบสวน และถือว่าคดีนี้ยังไม่มีการสอบสวน โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางรักมีเหตุผลสมควรที่จะอ้างหรือเชื่อได้ว่า เหตุคดีนี้เกิดในท้องที่ของตน การสอบสวนจึงเป็นการชอบด้วยกฎหมาย และโจทก์มีอำนาจฟ้องคดีนี้ ศาลชั้นต้นยังมิได้วินิจฉัยว่าจำเลยกระทำผิดดังฟ้องหรือไม่ พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาใหม่ตามรูปคดี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยมอบเช็คพิพาทเพื่อชำระหนี้ค่าสินค้าแก่นางสาวอรุณี พนักงานของบริษัทผู้เสียหาย บริษัทผู้เสียหายนำเช็คพิพาทไปขึ้นเงินไม่ได้ จึงมอบอำนาจให้นายโชคไปร้องทุกข์กล่าวโทษจำเลยที่สถานีตำรวจนครบาลบางรัก นางสาวอรุณีเข้าใจว่าเมื่อรับเช็คพิพาทจากจำเลยที่ถนนจักรเพชร ตำบลพระราชวัง อำเภอพระนคร แล้วต้องส่งไปที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทผู้เสียหาย ซึ่งตั้งอยู่ที่ตำบลสุริวงศ์ อำเภอบางรัก จังหวัดพระนคร เลยถือว่าสำนักงานใหญ่เป็นผู้รับเช็ค นางสาวอรุณีและนายโชคให้ถ้อยคำต่อพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางรักว่า จำเลยมอบเช็คพิพาทให้ ณ ที่ทำงานของบริษัทเฮิกซ์ไทย จำกัด ผู้เสียหาย ตำบลสุริวงศ์ อำเภอบางรัก จังหวัดพระนคร นับเป็นเหตุผลสมควรที่พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางรักจะเชื่อว่าความผิดได้เกิดในเขตอำเภอของตน จึงทำการสอบสวนความผิดนั้นได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๘ วรรค ๒ การสอบสวนดังกล่าวจึงชอบด้วยกฎหมาย ถือได้ว่ามีการสอบสวนความผิดนี้แล้ว โจทก์มีอำนาจฟ้องคดีได้ ไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๒๐

พิพากษายืน