คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1319/2499

โจทก์ฟ้องว่าที่พิพาทเดิมเจ้ามรดกได้จำนองไว้แล้วได้โอนขายให้โจทก์ได้หักกลบกับหนี้จำนองแต่ยังไม่ได้จดทะเบียนปลดหนี้จำนองและทำหนังสือสัญญาซื้อขายต่อหอทะเบียนที่ดิน แต่โจทก์ได้ยึดถือครอบครองมาโดยสงบและเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของ ขอให้ศาลพิพากษาว่าที่พิพาทเป็นกรรมสิทธิของโจทก์โดยทางครอบครอง

จำเลย (ทายาทเจ้ามรดก)ต่อสู้เพียงว่าเจ้ามรดกไม่ได้ขายและมิได้ทำใบมอบฉันทะให้โจทก์ไปโอนกรรมสิทธิดังฟ้อง เป็นแต่มอบที่พิพาทให้โจทก์ทำต่างดอกเบี้ย เจ้ามรดกและจำเลยเคยไปขอไถ่จำนองแต่โจทก์ผัดผ่อนเรื่อยมา หากโจทก์มีใบมอบฉันทะ ก็เป็นใบมอบฉันทะปลอม

ดังนี้ในชั้นอุทธรณ์ฎีกาจำเลยยกปัญหาข้อกฎหมายว่าสัญญาจำนองยังไม่ระงับไปเพราะใบมอบฉันทะไม่มีวัน เดือน ปีเป็นใบมอบฉันทะที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายขึ้นเป็นข้อต่อสู้ไม่ได้ เพราะจำเลยไม่ได้ว่ากล่าวมาแต่ศาลชั้นต้น ทั้งกรณีเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ศาลสูงจึงไม่รับพิจารณาให้

โจทก์ฟ้องว่านายอินนายพ่วงจำนองที่พิพาทไว้ 600 บาทต่อมาได้ขายให้โจทก์ 1,200 บาทโดยเปลี่ยนจากจำนองมาเป็นขายแต่ไม่ได้จดทะเบียนปลดหนี้การจำนองและทำสัญญาซื้อขายต่อหอทะเบียนที่ดินนายพ่วงนายอินได้ตกลงมอบโฉนดให้โจทก์ยึดถือครอบครองตลอดมา21 ปีแล้ว ขอให้ศาลพิพากษาว่าที่พิพาทเป็นกรรมสิทธิ์ของโจทก์ทางครอบครอง

จำเลยรับว่านายพ่วงนายอินได้จำนองที่พิพาทไว้กับโจทก์เป็นเงิน 600 บาทจริง แต่ต่อสู้ว่ามิได้ตกลงขายหรือรับเงินเพิ่มจากโจทก์และมิได้ทำใบมอบฉันทะให้โจทก์ไปโอนกรรมสิทธิ์ดังฟ้อง เป็นแต่ได้มอบที่พิพาทให้โจทก์ทำนาต่างดอกเบี้ยเท่านั้นก่อนตายนายพ่วงนายอินได้ไปขอไถ่การจำนองจากโจทก์ เมื่อตายแล้วจำเลยก็ไปขอไถ่อีก แต่โจทก์ขอผัดผ่อนเก็บประโยชน์เรื่อยมาหากโจทก์มีใบมอบฉันทะก็เป็นใบมอบฉันทะปลอม

ศาลชั้นต้นพิพากษาห้ามมิให้จำเลยและบริวารเกี่ยวข้องขัดขวางให้เพิกถอนการจำนองระหว่างโจทก์กับนายพ่วงนายอิน ให้โจทก์ได้ที่พิพาททางครอบครอง ให้ถอนชื่อนายพ่วงนายอินออกจากโฉนด ใส่ชื่อโจทก์เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่านายพ่วงนายอินได้เจตนาสละกรรมสิทธิ์ขายให้แก่โจทก์และมอบให้โจทก์ครอบครองเป็นเจ้าของมากว่า 10 ปีแล้วโจทก์จึงได้กรรมสิทธิ์ ส่วนฎีกาของจำเลยที่ว่าสัญญาจำนองยังไม่ระงับสิ้นไปเพราะใบมอบฉันทะไม่มีวันเดือนปี เป็นใบมอบฉันทะที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายซึ่งศาลอุทธรณ์วินิจฉัยปัญหานี้ว่าจำเลยมิได้ยกขึ้นกล่าวในศาลชั้นต้นเพิ่งมายกขึ้นในชั้นอุทธรณ์ ทั้งกรณีเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยจึงไม่พิจารณาให้ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยว่าเป็นการชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225แล้ว พิพากษายืน