คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1319/2499

โจทก์ฟ้องว่าที่พิพาทเดิมเจ้ามรดกได้จำนองไว้แล้วได้โอนขายให้โจทก์ได้หักกลบลบหนี้จำนองแต่ยังไม่ได้จดทะเบียนปลดหนี้จำนองและทำหนังสือสัญญาซื้อขายต่อหอทะเบียนที่ดิน แต่โจทก์ได้ยึดถือครอบครองมาโดยสงบและเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของ ขอให้ศาลพิพากษาว่าที่พิพาทเป็นกรรมสิทธิของโจทก์โดยทางครอบครอง

จำเลย(ทายาทเจ้ามรดก)ต่อสู้เพียงว่าเจ้ามรดกไม่ได้ขายและมิได้ทำใบมอบฉันทะให้โจทก์ไปโอนกรรมสิทธิดังฟ้อง เป็นแต่มอบที่พิพาทให้โจทก์ทำต่างดอกเบี้ย เจ้ามรดกและจำเลยเคยไปขอไถ่จำนองแต่โจทก์ผัดผ่อนเรื่อยมา หากโจทก์มีใบมอบฉันทะ ก็เป็นใบมอบฉันทะปลอม

ดังนี้ในชั้นอุทธรณ์ฎีกาจำเลยยกปัญหาข้อ ก.ม.ว่าสัญญาจำนองยังไม่ระงับไปเพราะใบมอบฉันทะไม่มีวันเดือนปีเป็นใบมอบฉันทะที่ไม่ชอบด้วย ก.ม.ขึ้นเป็นข้อต่อสู้ไม่ได้ เพราะจำเลยไม่ได้ว่ากล่าวมาแต่ศาลชั้นต้นทั้งกรณีเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ศาลสูงจึงไม่รับพิจารณาให้

โจทก์ฟ้องว่านายอินนายพ่วงจำนองที่พิพาทไว้ ๖๐๐ บาท ต่อมาได้ขายให้โจทก์ ๑,๒๐๐ บาท โดยเปลี่ยนจากจำนองมาเป็นขายแต่ไม่ได้จดทะเบียนปลดหนี้การจำนองและทำสัญญาซื้อขายต่อหอทะเบียนที่ดิน นายพ่วงนายอินได้ตกลงมอบโฉนดให้โจทก์ยึดถือครอบครองตลอดมา ๒๑ ปีแล้ว ขอให้ศาลพิพากษาว่าที่พิพาทเป็นกรรมสิทธิของโจทก์ ทางครอบครอง

จำเลยรับว่านายพ่วงนายอินได้จำนองที่พิพาทไว้กับโจทก์เป็นเงิน ๖๐๐บาทจริง แต่ต่อสู้ว่ามิได้ตกลงขายหรือรับเงินเพิ่มจากโจทก์และมิได้ทำใบมอบฉันทะให้โจทก์ไปโอนกรรมสิทธิดังฟ้อง เป็นแต่ได้มอบที่พิพาทให้โจทก์ทำนาต่างดอกเบี้ยเท่านั้น ก่อนตายนายพ่วงนายอินได้ไปขอไถ่การจำนองจากโจทก์ เมื่อตายแล้วจำเลยก็ไปขอไถ่อีก แต่โจทก์ขอผัดผ่อนเก็บประโยชน์เรื่อยมาหากโจทก์มีใบมอบฉันทะก็เป็นใบมอบฉันทะปลอม

ศาลชั้นต้นพิพากษาห้ามมิให้จำเลยและบริวารเกี่ยวข้องขัดขวาง ให้เพิกถอนการจำนองระหว่างโจทก์กับนายพ่วงนายอิน ให้โจทก์ได้ที่พิพาททางครอบครอง ให้ถอนชื่อนายพ่วงนายอินออกจากโฉนด ใส่ชื่อโจทก์เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่านายพ่วงนายอินได้เจตนาสละกรรมสิทธิขายให้แก่โจทก์และมอบให้โจทก์ครอบครองเป็นเจ้าของมากว่า ๑๐ ปีแล้ว โจทก์จึงได้กรรมสิทธิ ส่วนฎีกาของจำเลยที่ว่าสัญญาจำนองยังไม่ระงับสิ้นไปเพราะใบมอบฉันทะไม่มีวันเดือนปี เป็นใบมอบฉันทะที่ไม่ชอบด้วย ก.ม.ซึ่งศาลอุทธรณ์วินิจฉัยปัญหานี้ว่าจำเลยมิได้ยกขึ้นกล่าวในศาลชั้นต้นเพิ่งมายกขึ้นในชั้นอุทธรณ์ ทั้งกรณีเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยจึงไม่พิจารณาให้ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยว่าเป็นการชอบด้วย ป.วิ.แพ่ง ม.๒๒๕ แล้ว พิพากษายืน