คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1376/2512

โจทก์ผิดสัญญาก่อสร้างและผิดสัญญาเช่ากับจำเลย. จนศาลพิพากษาให้ขับไล่โจทก์ออกจากตึกแถวและบ้านพิพาท. จึงหมดสิทธิที่จะอ้างว่าเป็นคู่สัญญากับจำเลย. ไม่มีสิทธิเหลืออยู่ให้ผู้ร้องซึ่งเป็นภริยาสวมได้อีก. ผู้ร้องอยู่ในตึกแถว. และบ้านพิพาทในฐานะภริยาโจทก์ถือว่าผู้ร้องเป็นบริวารโจทก์.

คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาตามฟ้องแย้งของจำเลยให้ขับไล่โจทก์และบริวาร ต่อมาจำเลยขอให้ศาลบังคับคดีกับบริวาร ผู้ร้องซึ่งเป็นภริยาโจทก์ร้องคัดค้านว่าไม่ใช่บริวาร อ้างว่าโจทก์ถูกศาลพิพากษาเป็นบุคคลล้มละลายแล้ว ผู้ร้องจึงเข้าสวมสิทธิของโจทก์ตามสัญญาก่อสร้างโดยอำนาจกฎหมาย ฯลฯ ศาลแพ่งให้ยกคำร้อง ผู้ร้องอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ผู้ร้องฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อโจทก์ได้ผิดสัญญาก่อสร้างและผิดสัญญาเช่ากับจำเลยจนศาลพิพากษาให้ขับไล่โจทก์ออกจากตึกแถวและบ้านพิพาทแล้ว จึงหมดสิทธิที่จะอ้างว่าเป็นคู่สัญญากับจำเลย ไม่มีสิทธิใดของโจทก์เหลืออยู่ให้ผู้ร้องเข้าสวมสิทธิได้อีก เมื่อผู้ร้องอยู่ในตึกแถวและบ้านพิพาทในฐานะภริยาโจทก์ จึงถือได้ว่าผู้ร้องเป็นบริวารโจทก์ ตกอยู่ในฐานะที่ต้องถูกบังคับตามคำพิพากษาของศาลด้วย พิพากษายืน.