คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1392/2493

การฟ้องหาว่าตัดไม้ประเภทหวงห้ามโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น เมื่อโจทก์บรรยายว่าพระราชกฤษฎีกาและประกาศรัฐมนตรีได้คัดสำเนาไว้แล้วดังปรากฎตามสำเนาท้ายฟ้อง ซึ่งมีหมายเหตุว่ารายการอันเป็นส่วนหนึ่งแห่งฟ้องระบุว่าได้ประกาศไว้ ณ ที่นั้น ๆ แล้ว ดังนี้ถือว่าฟ้องโจทก์ในข้อนี้สมบูรณ์แล้ว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตามมาตรา ๑๑, ๖๙, ๗๓ ปรับ ๓๐๐ บาท

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีคงมีข้อวินิจฉัยเฉพาะปัญหาข้อ ก.ม.ว่า โจทก์ต้องบรรยายข้อเท็จจริงในคำฟ้องว่าได้คัดสำเนาพระราชกฤษฎีกา หรือประกาศรัฐมนตรีประกาศไว้ตาม พ.ร.บ. ป่าไม้ ๒๔๘๔ มาตรา ๕ นั้น เห็นว่าตามฟ้องโจทก์ได้บรรยายไว้ว่า "พระราชกฤษฎีกาและประกาศซึ่งรัฐมนตรีกำหนดขึ้นตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ ได้สำเนาไว้แล้วดังปรากฎตามสำเนาประกาศเรื่องกำหนดไม้หวงห้ามในท้องที่ตำบลต่าง ๆ อำเภอลำปลายมาศท้ายฟ้อง" ทั้งยังปรากฎตามหมายเหตุรายการท้ายฟ้อง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของฟ้องว่า "ประกาศตามกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้าม ๒๔๘๕ ส่งประกาศไปยังอำเภอลำปลายมาศ ตามหนังสือที่ ๕๑๖/๒๔๘๕ ลงวันที่ ๒๐ มกราคม ๒๔๘๕ จำนวน ๑๐๕ ฉะบับเพื่อแจกจ่ายกำนันผู้ใหญ่บ้านให้ทราบทั่วกันทุกตำบลหมู่บ้าน และได้รับตอบยืนยันจากอำเภอลำปลายมาศว่า ได้ประกาศทราบทั่วกันแล้ว ตามหนังสือที่ ๒๐๔/๒๔๘๕ ลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๔๘๕" จึงเห็นว่าฟ้องของโจทก์ได้กล่าวไว้อย่างจะแจ้งชัดเจนไม่ขาดตกบกพร่องในข้อที่จำเลยฎีกาขึ้นมาแต่อย่างใด

จึงพิพากษายืน