คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 140/2493

จำเลยได้ซื้อไม้ยางแปรรูปแล้ว เพื่อใช้ในการปลูกห้องแถวของจำเลยเอง จำเลยย่อมได้รับยกเว้นโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ 2484 มาตรา 50(4)

เมื่อจำเลยมิได้มีไม้ยางของกลางไว้เนื่องจากการกระทำผิดต่อ พระราชบัญญัติป่าไม้แล้ว ก็ริบไม่ได้

คำถามที่เกิดจากการถามค้าน แม้ข้อความที่ตอบคำถามไว้ชัดเจนแล้วก็ดี จำเลยก็ถามติงได้

คดีสู่ศาลฎีกาเฉพาะจำเลยที่ 2 ซึ่งได้ความว่าจำเลยที่ 2 ได้ทำสัญญาซื้อไม้ยางจากจำเลยที่ 1 เพื่อใช้ในการปลูกห้องแถวของจำเลยที่ 2 เอง โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยที่ 2 ฐานแปรรูปไม้และมีไม้ยางแปรรูปไว้โดยมิได้รับอนุญาต จำเลยให้การปฏิเสธต่อสู้ว่าไม้ของกลางเป็นไม้ของจำเลยที่ 2 โดยชอบด้วยกฎหมายศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลยที่ 2 ฐานมีไม้ยางแปรรูปไว้โดยมิได้รับอนุญาต ปรับจำเลย 100 บาทริบไม้ยางของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้อง ปล่อยจำเลยที่ 2 คืนไม้ยางของกลางให้จำเลยที่ 2

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยที่ 2 ได้รับความยกเว้นโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ 2484มาตรา 50(4) ดังศาลอุทธรณ์ชี้ขาดมาส่วนข้อที่โจทก์ขอให้ริบไม้ยางของกลาง เมื่อจำเลยที่ 2 มิได้มีไม้ยางของกลางไว้เนื่องจากการกระทำผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้แล้วก็ริบไม่ได้ ข้อที่โจทก์ขอให้วินิจฉัยคำถามติงของทนายจำเลยนั้นศาลฎีกาเห็นว่าเป็นคำถามที่เกิดจากการถามค้าน แม้ข้อความที่ตอบคำถามค้านไว้ชัดเจนแล้วก็ดี จำเลยก็ถามติงได้

พิพากษายืน