คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 140/2493

จำเลยได้ซื้อไม้ยางแปรรูปแล้ว เพื่อใช้ในการปลูกห้องแถวของจำเลยเอง จำเลยย่อมได้รับยกเว้นโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ 2484 มาตรา 50(4)

เมื่อจำเลยมิได้มีไม้ยางของกลางไว้เนื่องจากการกระทำผิดต่อ พ.ร.บ. ป่าไม้แล้ว ก็ริบไม่ได้

คำถามที่เกิดจากการถามค้าน แม้ข้อความที่ตอบคำถามไว้ชัดเจนแล้วก็ดี จำเลยก็ถามติงได้

คดีสู่ศาลฎีกาฉะเพาะจำเลยที่ ๒ ซึ่งได้ความว่าจำเลยที่ ๒ ได้ทำสัญญาซื้อไม้ยางจากจำเลยที่ ๑ เพื่อใช้ในการปลูกห้องแถวของจำเลยที่ ๒ เอง โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยที่ ๒ ฐานแปรรูปไม้ และมีไม้ยางแปรรูปไว้โดยมิได้รับอนุญาต จำเลยให้การปฏิเสธต่อสู้ว่าไม้ของกลางเป็นไม้ของจำเลยที่ ๒ โดยชอบด้วยกฎหมาย ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลยที่ ๒ ฐานมีไม้ยางแปรรูปไว้โดยมิได้รับอนุญาต ปรับจำเลย ๑๐๐ บาท ริบไม้ยางของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้อง ปล่อยจำเลยที่ ๒ คืนไม้ยางของกลางให้จำเลยที่ ๒

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยที่ ๒ ได้รับความยกเว้นโทษตาม พ.ร.บ. ป่าไม้ ๒๔๘๔ มาตรา ๕๐(๔) ดังศาลอุทธรณ์ชี้ขาดมา ส่วนข้อที่โจทก์ขอให้ริบไม้ยางของกลาง เมื่อจำเลยที่ ๒ มิได้มีไม้ยางของกลางไว้เนื่องจากการกระทำผิดตาม พ.ร.บ.ป่าไม้แล้ว ก็ริบไม่ได้ ข้อที่โจทก์ขอให้วินิจฉัยคำถามติงของทนายจำเลยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าเป็นคำถามที่เกิดจากการถามค้าน แม้ข้อความที่ตอบคำถามค้านไว้ชัดเจนแล้วก็ดี จำเลยก็ถามติงได้

พิพากษายืน