คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1414/2493

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยยักยอกข้าวสารของโจทก์แต่ในฟ้องระบุแต่เพียงวันที่จำเลยได้รับมอบข้าวไปจากโจทก์ มิได้ระบุวันเวลาที่หาว่าจำเลยยักยอกข้าวไว้เลย และจะตีความว่าโจทก์หาเอาวันที่มอบข้าวเป็นวันกระทำผิดก็ไม่ได้แล้วก็ต้องถือว่าฟ้องของโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามกฎ หมาย

โจทก์ฟ้องบรรยายว่าเมื่อวันที่ ๒๙ สิงหาคม ๒๔๘๘ เวลากลางวันจำเลยได้รับมอบข้าวสารจากโจทก์เพื่อไปส่งแก่นายวิรัช หรือโจทก์ที่ ๒ แล้วจำเลยกลับมีเจตนาทุจริตยักยอกเอาข้าวสารจำนวนนั้นไปเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสียขอให้ลงโทษตามกฎหมาย ลักษณะอาญา ๓๑๔ จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนในข้อยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นตามฟ้องของโจทก์มิได้ระบุวันเวลาที่หาว่า จำเลยยักยอกข้าวไว้เลยและจะตีความว่าโจทก์หาเอาวันที่มอบข้าวเป็นวันกระทำผิดก็ไม่ได้ เพราะฟ้องของโจทก์ได้ระบุสถานที่เกิดเหตุถึง ๒ จังหวัดคือ จังหวัดสมุทรสงคราม และจังหวัดสงขลา แสดงให้เห็นว่าจะเกิดการกระทำผิดขึ้นในวันเวลาเดียวกันทั้ง ๒ จังหวัดซึ่งอยู่ห่างไกลกันมากนั้น เป็นไปไม่ได้แม้วันที่โจทก์รู้ว่าจำเลยยักยอกก็ไม่ปรากฎในฟ้องฉะนั้นฟ้องของโจทก์จึงไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย