คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 142/2491

จำเลยเป็นผู้ยื่นฎีกาแล้วยื่นคำร้องขอถอนฎีกากับขอถอนฟ้องชั้นศาลชั้นต้นชั้นศาลอุทธรณ์กับขอคืนค่าฤชาธรรมเนียมตั้งแต่ศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกาด้วยนั้น ศาลฎีกาอนุญาตให้ถอนฟ้องฎีกาได้ แต่ส่วนการถอนฟ้องในชั้นศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์นั้นอนุญาตไม่ได้และให้คืนคำตัดสินและค่าคำบังคับชั้นฎีกาให้แก่จำเลย ค่าฤชาธรรมเนียมนั้นคืนไม่ได้

จำเลยยื่นฎีกา แล้วยื่นคำร้องว่าได้ประนีประนอมยอมความกับโจทก์แล้ว ขอถอนฟ้องฎีกาถอนฟ้องศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์กับขอคืนค่ารรมเนียมตั้งแต่ศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกา โจทก์ไม่คัดค้าน

ศาลฎีกาอนุญาตให้ถอนฎีกาได้ แต่ส่วนการขอถอนฟ้องในชั้นศาลชั้นต้น ชั้นศาลอุทธรณ์นั้นอนุญาตไม่ได้และให้คืนค่าตัดสินค่าคำบังคับชั้นฎีกาให้จำเลย ค่าฤชาธรรมเนียมนอกนั้นคืนให้ไม่ได้ ให้จำหน่ายคดีเป็นเสร็จไป