คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 142/2491

จำเลยเป็นผู้ยื่นฎีกาแล้วยื่นคำร้อง ขอถอนฎีกา กับขอถอนฟ้องชั้นศาลชั้นต้น ชั้นศาลอุทธรณ์กับขอคืนค่าฤชา ธรรมเนียมตั้งแต่ศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกาด้วยนั้น ศาลฎีกาอนุญาตให้ถอนฟ้องฎีกาได้ แต่ส่วนการถอนฟ้องในชั้นศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์นั้น อนุญาตไม่ได้ และให้คืนค่าตัดสินและค่าคำบังคับชั้นฎีกาให้แก่จำเลย ค่าฤาชาธรรมเนียมนั้นคืนไม่ได้

จำเลยยื่นฎีกา แล้วยื่นคำร้องว่าได้ปราณีประนอมยอมความกับโจทก์แล้ว ขอถอนฟ้องฎีกา ถอนฟ้องศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์ กับขอคืนค่าธรรมเนียมตั้งแต่ศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกา โจทก์ไม่คัดค้าน

ศาลฎีกา อนุญาตให้ถอนฎีกาได้ แต่ส่วนการขอถอนฟ้งในชั้นศาลชั้นต้น ชั้นศาลอุทธรณ์นั้นอนุญาตไม่ได้ และให้คืนค่าตัดสินค่าคำบังคับชั้นฎีกาให้จำเลย ค่าฤาชาธรรมเนียม นอกนั้นคืนให้ไม่ได้ ให้จำหน่ายคดีเป็นเสร็จไป