คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1433/2497

ผู้ตายกับจำเลยไม่มีสาเหตุกัน เดินทางร่วมกันไปด้วยดีเกิดการทำร้ายขึ้นด้วยความเมาสุรา ผู้ตายมีบาดแผลแห่งเดียว การกระทำของจำเลยจึงเป็นการฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม 2495 เวลากลางคืนจำเลยใช้มีดฆ่านายเรือน พรมไทย ตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดกฎหมายอาญา มาตรา 249 จำคุก 15 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่า จำเลยผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 251 จำคุก 6 ปี

โจทก์จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยได้ใช้มีดแทงนายเรือนตายจริง ส่วนที่โจทก์ขอให้ลงโทษฐานฆ่าคนโดยเจตนานั้นเห็นว่า ผู้ตายกับจำเลยไม่มีสาเหตุกัน ได้ร่วมทางไปด้วยกันด้วยดี เชื่อว่าเกิดการทำร้ายเพราะความเมาสุรา ผู้ตายมีแผลถูกทำร้ายแห่งเดียว ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว จึงพิพากษายืน