คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1438/2519

คำว่า "ทรัพย์สิน" ตามตาราง 5 ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งหมายความถึงทรัพย์ซึ่งมีราคาและถือเอาได้โดยสภาพของตัวทรัพย์นั้นเอง โดยไม่จำกัดว่าบุคคลใดเป็นเจ้าของ

โจทก์ขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดียึดหุ้นมาเพื่อขายทอดตลาดใช้หนี้ตามคำพิพากษาแล้วได้ขอถอนการยึดเสีย แม้ได้ความว่าหุ้นที่ยึดมานั้นไม่ใช่ของจำเลย โจทก์ก็ต้องเสียค่าธรรมเนียมยึดแล้วไม่มีการขายหรือจำหน่ายตามตาราง 5 ข้อ 3 ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

ศาลพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี โจทก์ขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดียึดใบหุ้นของบริษัทดุสิตธานี จำกัด 10,000 หุ้น มูลค่า 1,000,000 บาท เพื่อขายทอดตลาดใช้หนี้ โจทก์ตามคำพิพากษา นายพุน วิงตุง หรือปีเตอร เอ.พุน ร้องขอให้ปล่อยใบหุ้นอ้างว่าไม่ใช่ทรัพย์สินของจำเลย แต่เป็นของผู้ร้องได้รับโอนมาจากจำเลย คดียุติโดยผู้ร้องขอถอนคำร้อง และโจทก์ถอนการยึด

ต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องว่า โจทก์สำคัญผิดคิดว่าใบหุ้นเป็นของจำเลย จึงได้นำยึดมา เมื่อใบหุ้นไม่ใช่ของจำเลยที่จะบังคับคดีได้ โจทก์จึงไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมยึดไม่มีการขาย ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้โจทก์เสียค่าธรรมเนียมเจ้าพนักงานบังคับคดีร้อยละ 3 ครึ่ง ตามตาราง 5 ข้อ 3 ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่า คำว่าทรัพย์สินตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 99 หมายความถึงทรัพย์ที่มีราคาและถือเอาได้ แต่ใบหุ้น (ซึ่งต้องหมายความถึงหุ้น) ที่โจทก์นำยึดเป็นของผู้ร้อง ไม่ใช่ทรัพย์ของจำเลยซึ่งอาจจะมีราคาได้ และจำเลยจะถือกรรมสิทธิ์เอาได้ จึงไม่ใช่ทรัพย์สินตามตาราง 5ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง โจทก์จึงไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมการยึดไม่มีการขาย

ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว เห็นว่า คำว่า ทรัพย์สิน ตามตาราง 5 ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งนั้น ย่อมหมายความถึงทรัพย์ซึ่งมีราคาและถือเอาได้ โดยสภาพของตัวทรัพย์นั้นเอง โดยไม่จำกัดว่าบุคคลใดเป็นเจ้าของหุ้นที่โจทก์นำยึดเป็นทรัพย์ที่มีราคาและถือเอาได้โดยสภาพแล้ว โจทก์ต้องเสียค่าธรรมเนียมการยึด

พิพากษายืน