คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1442/2509

โจทก์คัดค้านคำร้องขัดทรัพย์ และขอให้ยกคำร้อง

เมื่อฟังได้ว่าจำเลยยกทรัพย์ให้บุตรเป็นการฉ้อฉลทำให้เจ้าหนี้เสียเปรียบและบุตรเอาทรัพย์นี้ไปขายให้ผู้ร้อง ซึ่งรับซื้อไว้โดยไม่สุจริต ศาลย่อมพิพากษาให้ยกคำร้องขัดทรัพย์เสีย

ผู้ร้องร้องว่าทรัพย์ 18 รายการที่โจทก์นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดเป็นของผู้ร้อง โดยซื้อมาจากนางสาวเป้าบุตรสาวจำเลยขอให้ศาลปล่อยทรัพย์

โจทก์คัดค้านว่าทรัพย์เป็นของจำเลย จำเลยโอนให้นางสาวเป้าและนางสาวเป้าขายให้ผู้ร้อง โดยจำเลย นางสาวเป้า และผู้ร้องสมยอมกันโดยรู้อยู่ว่าทำให้โจทก์ผู้เป็นเจ้าหนี้เสียเปรียบ ขอให้ศาลยกคำร้อง

ศาลชั้นต้นฟังว่า การที่จำเลยยกทรัพย์ให้นางสาวเป้าและการซื้อขายระหว่างนางสาวเป้ากับผู้ร้องเป็นการแสดงเจตนาลวงเพื่อฉ้อฉลไม่ให้โจทก์ได้รับชำระหนี้ ผู้ร้องจึงไม่ใช่เจ้าของทรัพย์ ไม่มีสิทธิร้องขัดทรัพย์ พิพากษาให้ยกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า การโอนและการซื้อขายที่ดินและสิ่งปลูกสร้างคือทรัพย์อันดับ 56 ถึง 60 ระหว่างจำเลย นางสาวเป้าและผู้ร้องเป็นไปโดยชอบ จึงพิพากษาแก้ให้ปล่อยทรัพย์ดังกล่าว

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยโอนทรัพย์ให้นางสาวเป้าเป็นนิติกรรมฉ้อฉลเจ้าหนี้ และการที่นางสาวเป้าขายทรัพย์นั้นให้ผู้ร้อง ก็ทำไปโดยผู้ร้องไม่สุจริต จึงพิพากษาแก้ให้ยกคำร้องเสีย