คดี สืบเนื่อง มาจาก ศาลชั้นต้น ได้ พิพากษา ถึงที่สุด ให้ จำเลยรื้อถอน ตึกแถว เลขที่ 456/125 ถึง 456/144 รวม 20 คู หา อันเป็นตึกแถว พิพาท พร้อม ทั้ง ขนย้าย ทรัพย์สิน และ บริวาร ออก ไป จาก ที่ดิน โฉนดเลขที่ 41801 ถึง โฉนด เลขที่ 41807 ของ โจทก์ จำเลย ไม่ปฏิบัติตาม คำพิพากษา โจทก์ ขอให้ บังคับคดี
ผู้ร้อง ยื่น คำร้อง ว่า จำเลย ได้ จำนอง ตึกแถว พิพาท ไว้ แก่ผู้ร้อง การ ที่ โจทก์ ขอให้ เจ้าพนักงาน บังคับคดี ดำเนินการ บังคับคดีให้ จำเลย รื้อถอน ตึกแถว พิพาท ทำให้ ผู้ร้อง ได้รับ ความเสียหาย อาจจะ ไม่ได้ รับชำระหนี้ เป็น การ โต้แย้ง สิทธิ ของ ผู้ร้อง ขอให้เจ้าพนักงาน บังคับคดี ถอน การ ยึด และ มี คำสั่ง ระงับ การ รื้อถอนตึกแถว พิพาท
ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ว่า ถ้า ผู้ร้อง มีสิทธิ เหนือ ตึกแถว พิพาทอย่างไร ก็ เป็น เรื่อง ที่ จะ ต้อง ไป ว่ากล่าว เอา แก่ โจทก์ จำเลยหรือ บุคคล ที่ เกี่ยวข้อง ไม่มี เหตุ ที่ จะ ขอให้ ระงับ การ รื้อถอน ตึกแถวพิพาท ที่ เจ้าพนักงาน กำลัง บังคับคดี อยู่ ให้ยก คำร้อง
ผู้ร้อง อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัย ว่า ศาล มี คำพิพากษาถึงที่สุด ให้ จำเลยและ บริวาร ออก ไป จาก ที่ดิน ของ โจทก์ พร้อม กับ รื้อถอน ตึกแถว พิพาทออก ไป ด้วย มิใช่ กรณี ที่ เอา ทรัพย์สิน ออก ขายทอดตลาด หรือ จำหน่ายโดย วิธี อื่น ผู้ร้อง ไม่มี สิทธิ ร้องขัดทรัพย์ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 288 พิพากษายืน
ผู้ร้อง ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า "ที่ ผู้ร้อง ฎีกา ต่อมา ว่า โจทก์ นำเจ้าพนักงาน บังคับคดี รื้อถอน สิ่งปลูกสร้าง ที่ ผู้ร้อง รับ จำนอง เป็น การใช้ สิทธิ ไม่สุจริต และ โต้แย้ง สิทธิ ของ ผู้ร้อง นั้น ศาลฎีกา เห็นว่าผู้ร้อง เป็น เพียง ผู้รับจำนอง ตึกแถว พิพาท ไว้ จาก จำเลย สิทธิ ของ ผู้รับจำนอง หรือ ผู้ทรง บุริมสิทธิ นั้น เพียง ชอบ ที่ จะ ใช้ สิทธิ เพื่อ ให้ ตนได้รับ ชำระหนี้ จาก ทรัพย์สิน นั้น ก่อน เจ้าหนี้ สามัญ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 289 วรรคแรก เท่านั้นแต่ คดี นี้ โจทก์ ซึ่ง เป็น เจ้าของ ที่ดิน ที่ ตึกแถว พิพาท ซึ่ง จำนอง ผู้ร้องปลูก อยู่ ใช้ สิทธิ บังคับคดี ขับไล่ จำเลย ให้ รื้อถอน ตึกแถว ดังกล่าวออก ไป จาก ที่ดิน ของ โจทก์ ผู้ร้อง ใน ฐานะ ผู้รับจำนอง จึง ไม่มี ข้อโต้แย้งเกิดขึ้น เกี่ยวกับ สิทธิ หรือ หน้าที่ ระหว่าง โจทก์ กับ ผู้ร้อง ตาม กฎหมายหรือ เป็น บุคคล ผู้มีส่วนได้เสีย ใน วิธีการ บังคับคดี อัน เกี่ยวกับตึกแถว พิพาท อันเป็น ทรัพย์สิน ที่ เจ้าพนักงาน บังคับคดี ดำเนินการบังคับคดี ให้ จำเลย รื้อถอน ออก ไป จาก ที่ดิน ของ โจทก์ การ ที่ ตึกแถวจำนอง ต้อง ถูก บังคับ ขับไล่ ให้ รื้อถอน ออก ไป ก็ เป็น เรื่อง ที่ ผู้ร้องจะ ไป ว่ากล่าว เอา แก่ จำเลย ต่างหาก จาก คดี นี้ ที่ ศาลล่าง ทั้ง สองยกคำร้อง ของ ผู้ร้อง ต้อง กัน มา นั้น ชอบแล้ว ฎีกา ของ ผู้ร้อง ฟังไม่ขึ้น "
พิพากษายืน