คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1467/2492

คดีอาญา ผู้ประกันนำจำเลยมาตามวันนัดให้มาฟังคำพิพากษาศาลได้เรียกจำเลยเข้าฟังคำพิพากษา และอ่านคำพิพากษาลงโทษจำเลยแล้ว ถือได้ว่าผู้ประกันได้นำตัวจำเลยส่งศาลแล้ว การที่ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยนั้น ย่อมถือเสมือนว่าศาลสั่งถอนประกันไปในตัว ผู้ประกันหมดหน้าที่ตามสัญญาประกันแล้ว

ความว่า จำเลยถูกฟ้องหาว่าฉุดคร่าหญิงไปเพื่อการอนาจารและข่มขืนชำเรา ในระหว่างพิจารณาคดีจำเลยทั้ง 2 ได้มีประกันตัวไปวันนัดฟังคำพิพากษานายพลเสมียนศาลได้เรียกจำเลยทั้ง 2 เข้าฟังคำพิพากษา ศาลได้อ่านคำพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยทั้ง 2 นายพลได้ให้จำเลยทั้ง 2 ลงชื่อในหน้าสำนวนแล้ว ได้รับไปตามตำรวจมาเพื่อรับตัวจำเลยปรากฏว่าจำเลยได้หลบหนีไป ศาลชั้นต้นให้นายประกันส่งตัวจำเลยภายใน 15 วัน แต่นายประกันส่งตัวจำเลยไม่ได้ ศาลจึงสั่งปรับนายประกันตามสัญญา

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าศาลพิพากษาลงโทษจำเลยแล้ว สัญญาประกันเป็นอันสิ้นสุดลง ผู้ประกันทุกคนหลุดพ้นความผิด พิพากษาเพิกถอนคำสั่งศาลชั้นต้น

อัยการโจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ผู้ประกันนำจำเลยมาตามวันนัดให้มาฟังคำพิพากษา จนศาลเรียกตัวจำเลยเข้าฟังคำพิพากษาและศาลได้อ่านคำพิพากษาลงโทษจำเลยแล้วนั้น พอฟังได้แล้วว่า ผู้ประกันได้นำจำเลยส่งศาล การที่ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยนั้นย่อมถือเสมือนว่าศาลได้สั่งถอนประกันไปในตัวผู้ประกันหมดหน้าที่ตามสัญญาประกันแล้ว

พิพากษายืน