คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1479/2495

การชำระราคาไถ่ถอนการขายฝากนั้น กฏหมายไม่ได้บังคับว่าต้องทำเป็นหนังสือ ฉะนั้นเมื่อผู้ขายฝากมอบหมายให้ผู้อื่น เป็นผู้แทนนำเงินมาชำระราคาไถ่ถอน ฝ่ายผู้ซื้อไม่ยอมรับ ต้องฟังว่าฝ่ายผู้ซื้อเป็นฝ่ายผิดสัญญา ผู้ขายฝากมีสิทธิฟ้องขอให้บังคับให้ผู้ซื้อรับการไถ่ถนได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยรับการไถ่ถอนการขายฝากที่ดิน ที่โจทก์ขายฝากไว้แก่จำเลย

จำเลยต่อสู่ว่า โจทก์ไม่ไถ่คืนจนพ้นกำหนดเวลาแล้ว

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยรับไถ่ถอนนาพิพาท

จำเลยฏีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริง โจทก์ได้ให้นายทับนางโค พี่ชายพี่สาวโจทก์ จัดการขอไถ่ถอนที่นาพิพาทจากจำเลยภายในกำหนดอายุสัญญาแล้ว จำเลยไม่ยอมให้ไถ่ จึงเป็นฝ่ายผิดสัญญา โจทก์มีสิทธิฟ้องขอให้บังคับจำเลยรับการไถ่ถอนได้ ส่วนข้อคัดค้านของจำเลยที่ว่า นายทับนางโคไม่ได้แสดงหนังสือโจทก์ ที่มองฉันทะให้ไถ่ถอน ก่อนครบอายุสัญญานั้นเห็นว่า การชำระราคาไถ่ถอน ก่อนครบอายุสัญญานั้นเห็นว่า การชำระราคาไถ่ถอน กฏหมายไม่ได้บังคับว่าต้องทำเป็นหนังสือ เมื่อผู้แทนโจทก์นำเงินมาชำระราคาไถ่ถอนแล้ว จำเลยไม่ยอมรับ ก็ต้องฟังว่าจำเลยผิดสัญญา

จึงพิพากษายืน