โจทก์ฟ้องว่า โจทก์รับซื้อที่พิพาทไว้จากการขายทอดตลาดของศาล แต่จำเลยอาศัยอยู่ที่บ้านหมาย ก. ขัด
ขืนไม่ยอมออกจากที่ดิน ทั้งเก็บผลอาสินในที่ ทำให้โจทก์เสียหาย ฯลฯ จึงขอให้ศาลพิพากษาว่าที่ดินบ้านเรือน ผลอาสินกับบ่อปลาเป็นของโจทก์ ขับไล่จำเลยห้ามไม่ให้เกี่ยวข้อง และเรียกค่าเสียหาย
ศาลชั้นต้นสืบตัวโจทก์ปากเดียว แล้วงดสืบพยาน พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ให้ดำเนินการพิพากษาใหม่ จำเลยฏีกา ศาลฏีกาพิพากษายิน
ศาลชั้นต้นพิจารณาใหม่ แล้วพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำสั่งศาลขั้นต้นเสีย ให้ดำเนินการพิจารณาแล้วพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกาว่า โจทก์ต้องฟ้องภายใน ๑ ปีนับแต่ถูกแย่งการครอบครอง มิใช่ ๑๐ ปี
ศาลฎีการเห็นว่า อายุความในฐานขาดการครอบครองเกิน ๑ ปี ตามมาตรา ๑๓๗๕ นั้น ใช้สำหรับที่ดินมือเปล่าที่มิใช่เป็นที่บ้านที่สวน
ที่ดินหมาย ก. เป็นที่บ้าน จะขาดกรรมสิทธิต่อเมื่อถูกแย่ง ไปครบ ๑๐ ปี
ส่วนที่นาหมาย ข.ค. เป็นที่มือเปล่า แต่โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเพิ่งบุกรุก เมื่อยังไม่ถึงปีมานี้ คดีจึงไม่ขาดอายุความ
คงพิพากษายืน