คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1529/2492

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันกระทำผิดฐานบุกรุกทำร้ายร่างกาย และฆ่าคนโดยเจตนา ศาลชั้นต้นไม่เชื่อข้อเท็จจริงว่าจำเลยกระทำผิดพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องโจทก์ฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาไม่สมบูรณ์ส่วนข้อหาฐานอื่นไม่เชื่อว่าจำเลยได้กระทำผิดดังศาลชั้นต้น พิพากษายืน โจทก์ฎีกาข้อกฎหมายเรื่องการฟ้องในข้อหาฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ดังนี้การจะลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายนี้ ก็ต้องอาศัยข้อเท็จจริงเช่นเดียวกับข้อหาฐานทำร้ายร่างกายซึ่งศาลล่างวินิจฉัยไปแล้วนั่นเอง เพราะเกิดจากการกระทำคราวเดียวกัน เมื่อศาลล่างไม่เชื่อว่าจำเลยกระทำผิด ศาลฎีกาก็ต้องถือตาม จึงลงโทษจำเลยไม่ได้ ไม่จำต้องวินิจฉัยว่าฟ้องของโจทก์จะสมบูรณ์ในข้อหาฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา หรือไม่

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานบุกรุก ทำร้ายร่างกาย และฆ่าคนโดยเจตนา จำเลยที่ 1 ต่อสู้ในทางป้องกันตัว จำเลยอื่นปฏิเสธศาลชั้นต้นไม่เชื่อข้อเท็จจริง พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่าข้อหาฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์ เพราะไม่ได้กล่าวว่าจำเลยกระทำโดยเจตนา และนางจุ่ยเฉ่งตายเพราะการกระทำของจำเลยส่วนข้อหาฐานอื่นไม่เชื่อข้อเท็จจริงดังศาลชั้นต้น คงพิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับเฉพาะข้อกฎหมายเรื่องการฟ้องข้อเดียว

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จะลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาได้หรือไม่ ก็ต้องอาศัยข้อเท็จจริงเช่นเดียวกับข้อหาฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาหรือทำร้ายร่างกายซึ่งศาลล่างได้วินิจฉัยไปแล้วนั่นเองเพราะเกิดจากการกระทำคราวเดียวกันเมื่อศาลล่างวินิจฉัยว่าจำเลยไม่ได้ทำผิด ศาลฎีกาก็ต้องถือตามนั้น จึงเป็นอันลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาไม่ได้เช่นเดียวกัน ไม่จำต้องวินิจฉัยว่าฟ้องของโจทก์สมบูรณ์ในข้อหาฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาหรือไม่

พิพากษายืน