คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 154/2491

จำเลยขอให้ศาลชั้นต้นชี้ขาดเบื้องต้นตามมาตรา 24 ว่าคดีโจทก์ขาดอายุความ ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องโดยเห็นว่าคำให้การต่อสู้เรื่องอายุความเป็นเรื่องที่จะต้องฟังข้อเท็จจริงก่อนนั้น ไม่ใช่คำสั่งวินิจฉัยชี้ขาดเบื้องต้นตามมาตรา 24 อันจะอุทธรณ์ฎีกาได้ หากแต่เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาเท่านั้น เพราะศาลยังมิได้มีคำวินิจฉัย ชี้ขาดในประเด็นแห่งคดีสำหรับเรื่องอายุความนี้แต่อย่างใด

โจทก์ฟ้องว่า นายวิชิตเป็นผู้จัดการบริษัทโจทก์ ได้ทำให้โจทก์เสียหายต่อทรัพย์สินโดยมิชอบนายวิชิตวายชนม์มีจำเลยเป็นทายาทโดยธรรม โจทก์จึงฟ้องจำเลยเรียกค่าสินไหมทดแทน

จำเลยให้การต่อสู้และตัดฟ้องว่าคดีโจทก์ขาดอายุความตามมาตรา 448 และยื่นคำร้องขอให้ศาลสั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 24

ศาลชั้นต้นสั่งว่า โจทก์รู้ถึงการละเมิดวันใดยังเป็นข้อเท็จจริงซึ่งจะต้องนำสืบ เมื่อยังไม่นำสืบ คดีจะขาดอายุหรือไม่รู้ไม่ได้ให้ยกคำร้อง

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คำสั่งศาลชั้นต้นที่วินิจฉัยให้ยกคำร้องของจำเลยดังกล่าวแล้ว มิใช่คำสั่งวินิจฉัยชี้ขาดเบื้องต้นตามมาตรา 24 หากแต่เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาเท่านั้น เพราะศาลยังมิได้วินิจฉัยชี้ขาดในประเด็นแห่งคดีสำหรับเรื่อง อายุความนี้แต่อย่างใด จำเลยไม่มีสิทธิจะอุทธรณ์ฎีกาได้ให้ยกฎีกาจำเลยเสีย