คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1550/2495

จำเลยต่อสู้ว่า กระทำเพื่อป้องกันตัว มีผลเท่ากับว่า จำเลยมิได้กระทำความผิด เป็นหน้าที่โจทก์จะต้องนำสืบว่าจำเลยได้กระทำความผิดจริงดังฟ้อง จึงจะลงโทษจำเลยได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยฆ่าตายโต ประสพผล ตายโดยเจตนา จำเลยให้การว่ากระทำไปเพื่อป้องกันตัว

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยกระทำป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฏีกาข้อกฎหมายว่า เป็นหน้าที่ของจำเลยจะต้องนำสืบให้ได้ความว่ากระทำป้องกันตัว

ศาลฏีกาเห็นว่า คดีนี้มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่สิบปีขึ้นไป แม้จำเลยให้การรับสารภาพเต็มตามฟ้อง ศาลก็จำต้องฟังพยานโจทก์จนกว่าจะพอใจว่า จำเลยได้กระทำผิดจริงตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๗๖ คดีนี้จำเลยให้การภาคเสธว่าได้กระทำไปเพื่อป้องกันตัว มีผลเท่ากับว่าจำเลยมิได้กระทำความผิด โจทก์จึงมีหน้าที่ต้องนำสืบว่า จำเลยได้กระทำความผิดจริงดั่งฟ้องจึงจะลงโทษจำเลยได้ ฏีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน