โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้บังอาจกระทำผิดต่อกฎหมายหลายบทหลายกระทงต่างวาระกัน กล่าวคือ
ก. จำเลยได้บังอาจใช้ปืนสั้นเป็นอาวุธยิงประทุษร้ายต่อชีวิตนายสมชาติหลายนัดโดยเจตนาฆ่า นายสมชาติถูกกระสุนปืนที่จำเลยยิงถึงแก่ความตาย
ข. จำเลยได้บังอาจใช้ปืนสั้นเป็นอาวุธยิงประทุษร้ายต่อชีวิตนางพรรณี ธีระนนท์ หลายนัดโดยเจตนาฆ่า นางพรรณีถูกกระสุนปืนที่จำเลยยิงถึงแก่ความตาย
ค. จำเลยบังอาจใช้ปืนสั้นยิงประทุษร้ายนางเช็งคิ้ม แซ่คู ผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่าแต่กระสุนปืนที่จำเลยยิงไม่ถูกผู้เสียหาย ผู้เสียหายจึงไม่ถึงแก่ความตาย แล้วจำเลยได้ใช้ปืนกระบอกดังกล่าวเป็นอาวุธตีทำร้ายร่างกายผู้เสียหายถูกบริเวณศีรษะจนเป็นเหตุให้ผู้เสียหายได้รับบาดเจ็บ
ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 288, 80, 295, 91
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยเป็นความผิดเพียงกรรมเดียวแต่ผิดกฎหมายหลายบท พิพากษาลงโทษจำเลยฐานฆ่าผู้อื่นโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ซึ่งเป็นบทหนัก
โจทก์และโจทก์ร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างวาระกันพิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 288, 80, 295 ประกอบด้วยมาตรา 91 ให้เรียงกระทงลงโทษทุกกรรม ฐานฆ่าผู้อื่นสองกระทงและฐานพยายามฆ่าซึ่งเป็นบทหนัก นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกาว่า การกระทำของจำเลยเป็นความผิดเพียงกรรมเดียว
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้จากพยานหลักฐานโจทก์ โดยจำเลยมิได้นำสืบโต้แย้งว่า ขณะที่นายสมชาติผู้ตายกับนายสุพจน์ น้องชายจำเลยกำลังทะเลาะวิวาทและต่างคนต่างใช้เท้าเตะถีบกันอยู่ในที่เกิดเหตุนั้น จำเลยได้ใช้อาวุธปืนพกสั้นยิงไปที่นายสมชาติผู้ตาย 1 นัด กระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงถูกนายสมชาติ ผู้ตายล้มลง จากนั้นจำเลยได้ถืออาวุธปืนพกสั้นกระบอกดังกล่าววิ่งไปหานางพรรณี ผู้ตายอีกคนหนึ่งซึ่งยืนดูอยู่ห่างออกไปประมาณ 1 วาเศษ ใช้อาวุธปืนตบตีที่ศีรษะนางพรรณี 1 ครั้ง และยิงที่บริเวณศีรษะอีก 1 นัด กระสุนปืนถูกศีรษะนางพรรณีผู้ตายล้มลง แล้วจำเลยได้วิ่งกลับไปใช้อาวุธปืนยิงซ้ำที่นายสมชาติ ผู้ตายอีก 2-3 นัด นางเช็งคิ้มโจทก์ร่วมซึ่งเป็นมารดาของนางพรรณีและเป็นแม่ยายของนายสมชาติผู้ตายเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดังกล่าวมีความหวาดกลัวได้วิ่งหนีไปจากที่เกิดเหตุ จำเลยได้วิ่งไล่ติดตามและใช้อาวุธปืนยิงไปที่นางเช็งคิ้มโจทก์ร่วม 1 นัด แต่กระสุนปืนไม่ถูก เมื่อนางเช็งคิ้มโจทก์ร่วมล้มลง จำเลยวิ่งไล่ไปทัน จำเลยได้ใช้อาวุธปืนกระบอกเดียวกันนั้นตีทำร้ายที่ศีรษะนางเช็งคิ้มโจทก์ร่วมจนเป็นอันตรายแก่กายถึงบาดเจ็บส่วนนางพรรณีกับนายสมชาติผู้ตายได้ถึงแก่ความตายในเวลาต่อมาเพราะพิษบาดแผลอันเกิดจากกระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงทำร้าย ดังนี้ ศาลฎีกาจึงเห็นว่า การกระทำผิดของจำเลยดังกล่าวเป็นการกระทำต่างกรรมต่างวาระกัน กรณีต้องด้วยมาตรา 91 แห่งประมวลกฎหมายอาญา ไม่ใช่เป็นการกระทำเพียงกรรมเดียว ครั้งเดียวแล้วเกิดผลทำให้คนตาย 2 คนและบาดเจ็บอีก 1 คน ซึ่งจะถือว่าเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบทดังเช่นที่จำเลยฎีกากล่าวอ้างส่วนคำพิพากษาฎีกาที่ 1666/2521 ที่จำเลยหยิบยกขึ้นเทียบเคียงกับกรณีการกระทำของจำเลยไว้ในฎีกานั้น ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่าข้อเท็จจริงไม่ตรงกับคดีนี้ จำเลยจึงชอบที่จะได้รับการลงโทษทุกกรรมอันเป็นกระทงความผิดตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
พิพากษายืน