โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระเงินค่าไก่และอาหารไก่ที่จำเลยซื้อไปจากโจทก์รวมเป็นเงิน 561,716 บาท
จำเลยให้การว่าไม่เคยซื้อลูกไก่และไก่ใหญ่ไปจากโจทก์ ส่วนอาหารไก่นั้น จำเลยซื้อจากโจทก์ไป 5 ครั้งเป็นเงินรวม 149,884 บาท และได้ชำระเงินให้โจทก์แล้ว โจทก์ซื้อไก่ใหญ่จากจำเลยไปจำหน่ายให้ลูกค้าของโจทก์ 4 ครั้งโจทก์ยังไม่ได้ชำระค่าไก่และค่าชดเชยตามที่ตกลงกันให้จำเลย จำเลยแจ้งให้โจทก์คิดหักบัญชีหนี้สินกัน โจทก์เพิกเฉยจึงไม่มีสิทธิฟ้องเรียกเงิน 561,716บาท จากจำเลยจนกว่าจะหักกลบลบหนี้กันแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงิน 305,707 บาท ให้แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย หักกลบลบหนี้ให้จำเลยไม่ได้
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้เอาหนี้จำนวน 197,734.63 บาทที่โจทก์เป็นหนี้จำเลยมาหักหนี้ได้ ให้จำเลยชำระหนี้ 107,972.37 บาท พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยเป็นหนี้ค่าซื้อลูกไก่และอาหารไก่จากโจทก์เป็นเงิน 305,707 บาท โจทก์เป็นหนี้ค่าซื้อไก่ใหญ่จากจำเลย 197,734.63บาท โจทก์จำเลยต่างมีความผูกพันซึ่งกันและกันโดยมีมูลหนี้อันมีวัตถุอย่างเดียวกัน และหนี้ของโจทก์จำเลยดังกล่าวก็ถึงกำหนดชำระแล้ว จึงชอบที่จะหักเงินจำนวน 197,734.63 บาท ที่โจทก์ซื้อไก่ใหญ่ไปจากจำเลยโดยหักกลบลบหนี้กับจำนวนเงินที่จำเลยค้างค่าลูกไก่และอาหารไก่ของโจทก์จำนวน 305,707 บาทนั้นได้
พิพากษายืน