คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1589/2522

โจทก์มีสิทธิรับเงินจากพีเอ็กส์ของทหารอเมริกันตามจำนวนเสื้อผ้าที่ตัดเย็บถือได้ว่าเงินที่โจทก์มีสิทธิรับนี้เป็นเงินได้ของโจทก์ แม้โจทก์จะต้องถูกหักเงินค่าธรรมเนียมไป 14 เปอร์เซ็นต์ เงินที่ถูกหักไปนี้ก็เป็นค่าใช้จ่ายในการประกอบธุรกิจอย่างหนึ่งซึ่งโจทก์อาจนำมาหักเป็นค่าใช้จ่ายตามที่จ่ายจริง แต่เมื่อโจทก์ไม่นำหลักฐานมาแสดงว่าได้ใช้จ่ายไปตามความจริงและสมควรเท่าใด กรมสรรพากรจำเลยจึงได้คิดหักค่าใช้จ่ายเป็นการเหมาจ่ายให้ 75 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ ตามพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการกำหนดค่าใช้จ่ายที่ยอมให้หักจากเงินได้พึงประเมิน (ฉบับที่ 11) พ.ศ.2502 มาตรา 8 ซึ่งค่าใช้จ่ายที่หักเป็นการเหมานี้รวมถึงจำนวนเงิน 14 เปอร์เซ็นต์ที่โจทก์อ้างว่าได้จ่ายให้องค์การทหารอเมริกันด้วยแล้ว ดังนี้ โจทก์จะให้คิดหักจำนวนเงิน 14 เปอร์เซ็นต์นี้ออกจากเงินได้ของโจทก์เสียก่อนหาได้ไม่

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยประเมินภาษีของโจทก์โดยไม่ถูกต้อง เพราะโจทก์หาการค้าโดยคณะบุคคลแยกเป็น ๕ จังหวัด แต่จำเลยกลับนำรายได้ทุกจังหวัดมารวมเพื่อประเมินภาษีของโจทก์ หากโจทก์จะต้องรับผิดก็ไม่เกินส่วนเฉลี่ยของโจทก์ซึ่งโจทก์ได้ชำระไปแล้ว จึงขอให้เพิกถอนการประเมินและคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์

จำเลยให้การว่า โจทก์เป็นเจ้าของร้านตัดเสื้อผ้า โรยอลเทเลอร์ ซึ่งมีสาขา อยู่ ๕ จังหวัด การประเมินของเจ้าพนักงานจึงชอบแล้ว ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์มีรายได้จากการตัดเย็บเสื้อผ้าและจะต้องเสียภาษีเงินได้ตามที่จำเลยที่ ๒ ประเมิน และวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายต่อไปว่าที่โจทก์ฎีกาว่า เงินค่าธรรมเนียมจำนวน ๑๔ เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นเงินที่หน่วยทหารอเมริกันหักไปจะนำมารวมเป็นเงินได้ของโจทก์เพื่อคำนวณภาษีเงินได้โดยถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของค่าใช้จ่ายเป็นการไม่ถูกต้อง เพราะเงินจำนวนดังกล่าวไม่มีลักษณะเป็นเงินได้ของโจทก์จะทำให้โจทก์ต้องรับภาระในการเสียภาษีหนักขึ้นนั้น เห็นว่า โจทก์มีสิทธิรับเงินจากพีเอ็กส์ตามจำนวนเสื้อผ้าที่ตัดเย็บถือได้ว่าเงินที่โจทก์มีสิทธิรับนี้เป็นเงินได้ของโจทก์ แม้โจทก์ถูกหักเงินค่าธรรมเนียม ๑๔ เปอร์เซ็นต์ ไปเงินจำนวนนี้ก็เป็นค่าใช้จ่ายในการประกอบธุรกิจอย่างหนึ่ง ซึ่งโจทก์อาจนำมาหักเป็นค่าใช้จ่ายตามที่จ่ายจริง สำหรับกรณีของโจทก์นี้ปรากฏว่าโจทก์ไม่นำหลักฐานมาแสดงว่าได้ใช้จ่ายไปตามความเป็นจริงและสมควรเท่าใด เพื่อความเป็นธรรมจำเลยก็ได้คิดหักค่าใช้จ่ายให้เป็นการเหมาจ่ายให้ ๗๕ เปอร์เซ็นต์ของรายได้ ทั้งนี้ตามพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการกำหนดค่าใช้จ่ายที่ยอมให้หักจากเงินได้พึงประเมิน (ฉบับที่ ๑๑) พ.ศ.๒๕๐๒ มาตรา ๘ ซึ่งรวมถึงจำนวนเงิน ๑๔ เปอร์เซ็นต์ ที่โจทก์อ้างว่าได้จ่ายให้องค์การทหารอเมริกันด้วยแล้ว จำเลยจึงไม่คิดหักเงินจำนวน ๑๔ เปอร์เซ็นต์นี้ให้อีก เพราะถือว่ารวมอยู่ในจำนวนเงิน ๗๕ เปอร์เซ็นต์แล้ว จำเลยที่ ๒ ประเมินภาษีเงินได้ของโจทก์ถูกต้องแล้ว

พิพากษายืน.