คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1600/2492

การนำสืบถึงเงินที่ผู้ซื้อจ่ายให้แก่ผู้ขาย เป็นส่วนหนึ่งของราคาสิ่งของหรือเป็นเงินมัดจำนั้นไม่มีใบรับเงิน ศาลก็รับฟังได้

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยบอกขายสุกรให้โจทก์และรับเงินค่าสุกรส่วนหนึ่งไปเป็นเงิน 2,000 บาท ถึงกำหนด จำเลยไม่มีสุกรและไม่คืนเงิน จึงขอให้จำเลยคืนเงิน 2,000 บาท และใช้ค่าเสียหาย 3,000 บาท จำเลยปฏิเสธและต่อสู้ว่าโจทก์ไม่มีใบรับเงินตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 456 ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยคืนเงิน 2,000 บาท พร้อมทั้งดอกเบี้ย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าที่จำเลยฎีกาว่าการที่โจทก์จ่ายเงิน 2,000 บาทให้จำเลยโดยไม่มีใบรับ ศาลไม่ควรรับฟังนั้น เห็นว่าเงินที่โจทก์จ่ายนี้เป็นส่วนหนึ่งของราคาหมูหรือเป็นเงินมัดจำ ไม่จำต้องมีใบรับ

พิพากษายืน