คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1600/2492

การนำสืบถึงเงินที่ผู้ซื้อจ่ายให้แก่ผู้ขาย เป็นส่วนหนึ่งของราคาสิ่งของหรือเป็นเงินมัดจำนั้นไม่มีใบรับเงิน ศาลก็รับฟังได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบอกขายสุกรให้โจทก์และรับเงินค่าสุกรส่วนหนึ่งไปเป็นเงิน ๒๐๐๐ บาท ถึงกำหนด จำเลยไม่มีสุกรและไม่คืนเงิน จึงขอให้จำเลยคืนเงิน ๒๐๐๐ บาท และใช้ค่าเสียหาย ๓๐๐๐ บาท จำเลยปฏิเสธและต่อสู้ว่า โจทก์ไม่มีใบรับเงินตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๔๕๖ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยคืนเงิน ๒๐๐๐ บาท พร้อมทั้งดอกเบี้ย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าที่จำเลยฎีกาว่าการที่โจทก์จ่ายเงิน ๒๐๐๐ บาทให้จำเลย โดยไม่มีใบรับ ศาลไม่ควรรับฟังนั้น เห็นว่าเงินที่โจทก์จ่ายนี้เป็นส่วนหนึ่งของราคาหมูหรือเป็นเงินมัดจำ ไม่จำต้องมีใบรับ

พิพากษายืน