คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1627-1632/2492

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า เมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ.2491 เวลากลางวัน จำเลยนี้ เป็นทหารกองเกินและได้รับหมายเรียกของคณะกรมการอำเภอให้มาให้คณะกรรมการ ตรวจเลือกเข้ากองประจำการทหารจำเลยบังอาจหลีกเลี่ยงไม่มาให้คณะกรรมการตรวจเลือกตามกำหนดเวลา ทั้งนี้เพื่อจะไม่เข้ารับราชการทหารกองประจำการตามพระราชบัญญัติ เหตุเกิด ฯลฯดังนี้จำเลยย่อมเข้าใจฟ้องของโจทก์ไม่ได้ดีว่าโจทก์หาว่าจำเลยกระทำผิดในวันใด ฟ้องโจทก์จึงไม่ถูกต้องตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 158(5) ศาลต้องพิพากษายกฟ้อง

ฟ้องของโจทก์กล่าวว่า เมื่อวันที่ ๓ เมษายน พ.ศ.๒๔๙๑ เวลากลางวัน จำเลยนี้เป็นทหารกองเกินและได้รับหมายเรียกของคณะกรมการอำเภอให้มาให้คณะกรรมการตรวจเลือกเข้ากองประจำการทหาร จำเลยบังอาจหลีกเลี่ยงไม่มาให้คณะกรรมตรวจเลือกตามเวลากำหนด ทั้งนี้เพื่อจะไม่เข้ารับราชการตามพระราชบัญญัติเหตุเกิด ฯลฯ ซึ่งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ยกฟ้องโจทก์ โดยกล่าวว่าฟ้องของโจทก์ไม่ได้ระบุวัน เดือน ปี ที่จำเลยกระทำผิด

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ถ้อยคำในฟ้องนี้ ปกติก็เข้าใจได้ว่า จำเลยได้รับหมายเรียกในวันที่ ๓ เมษายน ๒๔๙๑ ที่โจทก์ฎีกาว่าโจทก์หมายความว่า จำเลยได้รับหมายให้มาคัดเลือกในวันที่ ๓ เมษายน ๒๔๙๑ นั้น ตามปกติจะเข้าใจดังนั้นไม่ได้การที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕๘ บัญญัติรายการของฟ้องไว้ ก็เพื่อจะให้จำเลยรู้ถึงข้อหาได้ดี และก็เมื่อฟ้องของโจทก์เข้าใจไม่ได้เช่นนี้แล้ว จะว่าถูกต้องตามป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕๘ ยังไม่ได้

พิพากษายืน