คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1636/2532

การถอนฟ้องคดีล้มละลายจะกระทำได้เฉพาะในศาลชั้นต้นเท่านั้นดังนั้นเมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาแล้ว แม้คดียังไม่ถึงที่สุดโดยมีอุทธรณ์ต่อมา โจทก์ก็จะขอถอนฟ้องในชั้นอุทธรณ์ไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์จำเลยทั้งสอง (ลูกหนี้)เด็ดขาด และพิพากษาให้จำเลยทั้งสองเป็นบุคคลล้มละลาย ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ โจทก์อุทธรณ์ และต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยกคำร้องขอถอนฟ้องของโจทก์ โจทก์และจำเลยทั้งสองฎีกาคำสั่งของศาลอุทธรณ์ดังกล่าว

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "เห็นว่า การถอนฟ้องคดีล้มละลายจะกระทำได้เฉพาะในศาลชั้นต้นเท่านั้น ตามคำร้องของโจทก์แสดงชัดว่าโจทก์ประสงค์ที่จะขอถอนฟ้อง หาได้มีความหมายพอที่จะให้แปลได้ว่าเป็นการขอถอนอุทธรณ์ไม่ คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาแล้ว แม้คดียังไม่ถึงที่สุดโดยมีอุทธรณ์ต่อมา โจทก์ก็จะขอถอนฟ้องในชั้นอุทธรณ์ไม่ได้ ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องของโจทก์ชอบแล้ว"

พิพากษายืน