คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 165/2505

ฟ้องบรรยายว่า จำเลยได้บังอาจมีแสตมป์สุราปลอมและได้เสนอขายแสตมป์สุราปลอมดังกล่าว อันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 257 นั้น คำว่าบังอาจพอเป็นที่เข้าใจว่าจำเลยมีแสตมป์สุราปลอมโดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของปลอม ย่อมเป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158 (5)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้บังอาจมีแสตมป์สุราปลอมกับเชื้อสุราไว้ในครอบครอง และจำเลยได้ขาย เสนอขายแสตมป์สุราปลอมกับเชื้อสุราดังกล่าว ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๕๗ ซึ่งเป็นบทหนัก

จำเลยฎีกาในข้อกฎหมายว่า ฟ้องโจทก์ขาดสารสำคัญขององค์ความผิดขอให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฟ้องของโจทก์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๕๗ ซึ่งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยมานั้น โจทก์ได้บรรยายฟ้องไว้แล้วว่า จำเลยได้บังอาจมีแสตมป์สุราปลอม

คำว่าบังอาจพอเป็นที่เข้าใจว่าจำเลยมีแสตมป์สุราปลอมโดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของปลอม และจำเลยก็มิได้ยกข้อนี้ขึ้นต่อสู้แต่แรก แสดงว่าจำเลยมิได้เข้าใจฟ้องผิดแต่ประการใด พิพากษายืน