คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1651/2493

ทำสัญญาจะซื้อขายที่ดินกันด้วยปากเปล่า และยังมิได้ชำระราคาที่ดินแก่กัน แต่ผู้ขายได้มอบที่ดินให้ผู้ซื้อ ผู้ซื้อก็ได้เข้าครอบครองที่ ดังนี้ถือว่าได้มีการปฏิบัติการชำระหนี้บางส่วนแล้ว ย่อมเป็นสัญญาจะซื้อขายถูกต้องตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 456 ผู้ซื้อฟ้องขอบังคับให้ผู้ขายโอนขายตามสัญญาได้

(อ้างฎีกาที่ 297/2478)

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยโอนขายที่ดินให้แก่โจทก์ตามสัญญาจะซื้อขาย

ศาลชั้นต้นเห็นว่า สัญญาจะซื้อขายรายนี้มิได้ทำเป็นหนังสือและยังมิได้มีการชำระราคากัน เพียงแต่จำเลยมอบที่ดินให้โจทก์ปลูกเรือน เรียกไม่ได้ว่าเป็นการชำระหนี้บางส่วนตามมาตรา ๔๕๖ ป.ม.แพ่งฯ จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้จำเลยโอนขายที่ดินพิพาทให้โจทก์

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยได้มอบที่ให้ผู้ซื้อ และผู้ซื้อก็ได้เข้าครอบครองที่ นับว่าได้มีการปฏิบัติชำระหนี้บางส่วนแล้ว ย่อมเป็นสัญญาจะซื้อขายถูกต้องตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๔๕๖ และตามนัยแห่งคำพิพากษาฎีกาที่ ๒๙๗/๒๔๗๘

จึงพิพากษายืน