คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 169/2504

ผู้ตายบุกรุกเข้าไปจะทำร้ายจำเลยจนถึงบ้าน จำเลยจึงยิงเอา เพราะถ้าไม่ยิงผู้ตายก็จะฟันจำเลย เช่นนี้ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้ปืนลูกซองยิงนายเฮงโดยเจตนาฆ่านายเฮงถึงแก่กรรมในคืนนั้น ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘

จำเลยต่อสู้ว่ากระทำเพื่อป้องกันชีวิต

ศาลชั้นต้นเห็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่าจำเลยมีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ ให้จำคุกจำเลย ๑๕ ปี ปืนของกลางริบ

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ผู้ตายบุกรุกเข้าไปจะทำร้ายจำเลยจนถึงบ้านของจำเลย ไม่มีความจำเป็นอย่างไรที่จำเลยผู้มีสิทธิครอบครองเคหสถานของตนโดยชอบด้วยกฎหมายจะต้องหนีผู้กระทำผิดกฎหมาย อนึ่ง ได้ความจากนายพันและนายเปี่ยม พยานโจทก์ว่า ถ้าจำเลยไม่ยิงผู้ตายก็ฟันจำเลย จำเลยยิงมาจากในโรง การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันชีวิต พอสมควรแก่เหตุ

พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์