คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1694/2493

การที่ผู้เช่ายอมให้ผู้อื่นเข้ามาอยู่ในตึกที่เช่าเป็นเวลาหลายปีแล้วฝ่ายผู้ให้เช่าก็รู้แล้วไม่ทักท้วงว่ากล่าวประการใด แม้จะถือว่ามีการให้เช่าช่วง ก็แสดงว่าฝายผู้ให้เช่ายินยอม ฉะนั้นจะถือว่าผู้เช่าผิดสัญญาไม่ได้

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากตึกของโจทก์ อ้างว่าจำเลยที่ ๑ ปฏิบัติผิดสัญญาโดยเอาไปให้จำเลยที่ ๒ เช่าช่วง

จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยทั้งสองเข้าอยู่ในตึกรายนี้ในฐานผู้เช่ามาตั้งแต่ครั้งตึกยังเป็นกรรมสิทธิของบริษัทเครดิตฟองซิเอร์ เดอลินโดจีน เมื่อคุณหญิงอธิกรณ์ประกาศซื้อที่รายนี้ ก็ทราบถึงสิทธิและหน้าที่จำเลย กับต่อสู้อย่างอื่นอีก

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณืพิพากษากลับให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากตึกพิพาท

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าตามพฤตติการณ์แสดงว่าคุณหญิงอธิกรณ์ประกาศได้รู้อยู่แล้วว่าจำเลยที่ ๒ เข้ามาอยู่ในตึกรายนี้หลายปี การที่ฝ่ายผู้เช่ารู้แล้วก็ไม่ทักท้วงว่ากล่าวประการใดเช่นนี้ แม้จะถือว่ามีการเช่าช่วงก็แสดงว่าฝ่ายผู้ให้เช่ายินยอม จะถือว่าจำเลยประพฤติผิดสัญญาไม่ได้ เมื่อฟังว่าจำเลยไม่ได้ประพฤติผิดสัญญาในการให้เช่าช่วงดังฟ้องของโจทก์ โจทก์ก็ไม่มีทางที่จะชนะคดี

จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้อง