คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1708/2493

คดีก่อนจำเลยฟ้องโจทก์หาว่าบุกรุกแล้วโจทก์มาฟ้องจำเลยหาว่ากระทำให้เสียทรัพย์โดยว่าจำเลยสับฟันถอนต้นผลเอาสินของโจทก์ในที่แปลงเดียวกันนั้น ดังนี้ถือไม่ได้ว่าเวลาในระหว่างคดีก่อนนั้นเป็นเวลาหยุดอายุความตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 79 ยังต้องนับอายุความตามมาตรา 80 อยู่ ถ้าโจทก์ฟ้องเกิน 3 เดือนคดีก็ขาดอายุความ

ความผิดตามมาตรา 150 นั้นเป็นเรื่องทำลายทรัพย์ในการพิจารณาคดีใด ๆ ของศาล และมีผู้แสดงทรัพย์นั้นให้ปรากฎแล้วถ้าเป็นการทำลายทรัพย์เสียก่อนไปฟ้องศาลแล้ว คดีก็ไม่เป็นผิดตามมาตรา 150

ความผิดตามมาตรา 175, 176 เป็นความผิด ซึ่งผู้รับใช้ยังมิได้กระทำถ้าผู้รับใช้กระทำความผิดไว้แล้ว ผู้ใช้ก็ไม่ผิดตามมาตรา 175, 176 แต่ผิดฐาน+ในความผิดที่ทำขึ้น

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยที่ ๑ ได้จ้างวานจำเลยที่ ๒ เป็นผู้จัดการควบคุมนายเรียงกับพวกคนงานเข้าถางและเผาป่าในบริเวณเคหะสถานบ้านเรือนโจทก์ เพื่อทำลายหลักฐานวัตถุพยานระหว่างคดี และได้ฟันถอนต้นผลอาสินของโจทก์ เสียหายคิดเป็นเงิน ๑๑๕๐ บาท ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๕๐, ๑๗๕, ๓๒๔

ศาลชั้นต้นเห็นว่าการกระทำตามฟ้องไม่เป็นผิดตามมาตรา ๑๗๕, ๑๗๖ ส่วนมาตรา ๓๒๔ เป็นความผิดต่อส่วนตัว โจทก์ไม่ได้ฟ้องคดีภายใน ๓ เดือนตามมาตรา ๘๐ ขาดอายุความ พิพากยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าตามที่โจทก์ฎีกาว่าโจทก์ต้องรอฟังผลของคดีอาญาแดงที่ ๗๖๐/๒๔๙๒ ให้ถึงที่สุดเสียก่อนจึงยังมิได้ฟ้องจำเลยนี้น เห็นว่าคดีแดงที่ ๗๖๐/๒๔๙๒ นั้นเป็นเรื่องจำเลยฟ้องโจทก์หาว่าบุกรุก หาได้เกี่ยวกับเรื่องที่โจทก์กล่าวหาว่ากระทำให้เสียทรัพย์ในคดีนี้แต่ประการใดไม่ จึงถือไม่ได้ว่าเป็นเวลาในระหว่างคดีเรื่องนี้อยู่ในศาล จึงไม่เป็นเวลาหยุดอายุความตามในมาตรา ๗๙ ยังต้องนับอายุความตามมาตรา ๘๐ อยู่ส่วนมาตรา ๑๗๕, ๑๗๖ ก็เป็นความผิดซึ่งผู้รับใช้ยังมิได้กระทำ มาตรา ๑๕๐ ก็ไม่ตรงแก่เรื่องที่โจทก์ฟ้อง

จึงพิพากษายืน