คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1721/2513

เมื่อโจทก์ได้รับความเสียหายซึ่งเกิดเป็นผลโดยตรงและใกล้ชิดจากการกระทำละเมิดของจำเลย เช่น ต้องจ้างคนใช้เลี้ยงบุตรโจทก์ 3 คน ซึ่งมีอายุ 3,4,5 ขวบตามลำดับ ย่อมเป็นเหตุให้โจทก์มีอำนาจฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยได้ เพราะตัวโจทก์เองไม่สามารถที่จะเลี้ยงดูบุตรได้ด้วยตนเองเหมือนปกติ

คดีนี้ โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยทั้งสามร่วมกันรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนเนื่องจากมูลละเมิดจำนวน 70,800 บาท

จำเลยที่ 1 ที่ 3 ให้การต่อสู้คดี ส่วนจำเลยที่ 2 โจทก์ได้ขอถอนฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ที่ 3 ร่วมกันรับผิดใช้ค่าเสียหาย 67,000 บาท และ ดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้อง

จำเลยที่ 3 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ 3 ฎีกา

ชั้นฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า เนื่องจากการกระทำละเมิดของจำเลยเมื่อโจทก์ได้รับความเสียหายซึ่งเกิดเป็นผลโดยตรงและใกล้ชิดจากการทำผิดของจำเลย เช่น โจทก์ต้องจ้างคนใช้เลี้ยงบุตรโจทก์ 3 คน ซึ่งมีอายุ 3, 4, 5 ขวบตามลำดับ เช่นนี้ ย่อมเป็นเหตุให้โจทก์มีอำนาจฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยได้ เพราะโจทก์เองไม่สามารถที่จะเลี้ยงดูบุตรได้ด้วยตนเองเหมือนปกติ

นอกจากนี้ ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลล่างทั้งสองพิพากษาให้จำเลยเสียดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในเงินจำนวนดังกล่าว นับแต่วันฟ้อง ยังคลาดเคลื่อนอยู่

พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ เฉพาะเรื่องดอกเบี้ย โดยให้จำเลยเสียดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี ของยอดเงิน 67,200 บาท นับแต่วันศาลชั้นต้นพิพากษาเป็นต้นไป จนกว่าจำเลยจะชำระเงินเสร็จ