คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1757/2513

กรณีที่ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดฐานมีอาวุธปืนและกระสุนปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ให้จำคุกจำเลย3 เดือน และปรับ และศาลอุทธรณ์เพียงแต่พิพากษาแก้ ไม่ลงโทษปรับนั้นถือว่าเป็นการแก้ไขเล็กน้อย ฉะนั้น การที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยทั้งจำทั้งปรับ จึงเป็นฎีกาเกี่ยวด้วยดุลพินิจในการกำหนดโทษของศาลซึ่งเป็นปัญหาในข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาวุธปืนลูกซองสั้นทำในประเทศไทยไม่มีเลขหมายทะเบียนประทับ ๑ กระบอก กับกระสุนปืนลูกซอง ๕ นัดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนท้องที่ ขอให้ลงโทษและริบของกลาง

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนให้จำคุก ๖ เดือนและปรับ ๒,๑๐๐ บาท จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุก ๓ เดือน และปรับ ๑,๐๕๐ บาทของกลางริบ

จำเลยอุทธรณ์เฉพาะขอให้ยกโทษปรับ

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้ลงโทษจำคุกจำเลยไว้ ๓ เดือนเพียงสถานเดียว

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำคุกและปรับจำเลย

ศาลฎีกาเห็นว่า คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เพียงแต่แก้ไขไม่ลงโทษปรับเท่านั้น ไม่ใช่เป็นการแก้บท เป็นการแก้ไขเล็กน้อย ที่โจทก์ฎีกาว่าสมควรจะลงโทษจำคุกสถานเดียวหรือจำคุกและปรับจำเลย นั้น เป็นดุลพินิจของศาลเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ฎีกาของโจทก์จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๑๘ ให้ยกฎีกาโจทก์