คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1784/2497

ผู้ตายพูดว่าจำเลยเข้าหาแม่ยายและเตะจำเลยถูกท้องถึงจุกจำเลยลุกขึ้นได้วิ่งเข้าบ้านไปหยิบมีด และขวานมาทำร้ายผู้ตาย ดังนี้การกระทำของจำเลยเนื่องจากจำเลยบันดาลโทสะเพราะถูกผู้ตายกดขี่ข่มเหงนั่นเอง จำเลยจึงควรได้รับลดโทษฐานบันดาลโทสะ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้ขวานและมีดปลายแหลมทำร้ายนายพันถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยทำร้ายนายพันถึงตายเนื่องจากบันดาลโทสะให้จำคุก 16 ปีตามมาตรา 249 ลดฐานยั่วโทสะกึ่งหนึ่ง จำคุก 8 ปีลดฐานสารภาพอีกกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 4 ปี

นางพูโจทก์ร่วมอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ไม่เป็นการยั่วโทสะพิพากษาแก้ว่าเมื่อลดฐานรับสารภาพแล้ว ให้จำคุก 8 ปี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า วันเกิดเหตุ จำเลยและผู้ตายไปอำเภอด้วยกันเมื่อตอนขากลับ ทั้งสองเดินมาถึงรั้วบ้านนางหน่าย ผู้ตายหาว่าจำเลยเข้าหาแม่ยาย ได้เตะจำเลยถูกท้องถึงจุก จำเลยลุกขึ้นได้วิ่งเข้าบ้านไปหยิบมีดและขวานมาทำร้ายนายพันรวม 7 แผล นายพันถึงตายตรงนั้นศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยกระทำไปเนื่องจากจำเลยบันดาลโทสะ เพราะถูกนายพันกดขี่ข่มเหงนั่นเอง

พิพากษาแก้ ให้บังคับคดีตามศาลชั้นต้น