คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1791/2493

เช่าตึกแถวเพื่อตั้งโต๊ะบิลเลียดเก็บค่าเกม มิใช่เพื่ออยู่อาศัย ย่อมถือว่าเช่าเพื่อประกอบธุรกิจ หาประโยชน์รายได้ แม้การที่ตั้งโต๊ะบิลเลียดเก็บค่าเกมจากผู้เล่นจะเป็นการค้าชนิดที่ไม่ต้องเสียภาษีการค้า ก็ไม่ทำให้ผู้เช่าได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าของโจทก์โดยอ้างว่าครบกำหนดสัญญาเช่าและบอกกล่าวให้จำเลยออกแล้ว

จำเลยต่อสู้ว่า เช่าเพื่ออยู่อาศัย ได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยใช้ตึกรายนี้ประกอบธุระกิจการค้าหาได้ใช้เป็นที่อยู่อาศัยไม่ จึงพิพากษาขับไล่

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยตั้งโต๊ะบิลเลียดเพื่อเก็บค่าเกมจากผู้เล่น จะเป็นการค้าชนิดที่ต้องเสียภาษีการค้าหรือไม่ หาใช่ข้อสำคัญในคดีนี้ไม่ เมื่อจำเลยใช้สถานที่เช่านี้เพื่อประกอบธุรกิจหาประโยชน์รายได้ มิได้ใช้เป็นที่อยู่อาศัยแล้ว จำเลยก็ไม่ได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

จึงพิพากษายืน