คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 181/2492

ฟ้องขอให้เพิกถอนนิติกรรมการซื้อขายที่ดิน 2 แปลง ราคา 600 บาท ศาลชั้นต้นยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์แก้ ให้เพิกถอนฉะเพาะการซื้อขายที่แปลงเดียว ดังนี้เป็นการแก้น้อย ต้องห้ามฎีกาตามมาตรา 248 ป.ม.วิ.แพ่ง.

ประชุมใหญ่ครั้งที่ 6/2492

โจทก์ฟ้องว่า ที่นาหมาย ก.ข. ตามแผนที่ฟ้ายราคา ๖๐๐ บาท โจทก์ได้รับมฤดกจากบิดามารดา จำเลยที่ ๒ ได้บุกรุกเข้าไถนาในที่รายนี้อ้างว่า จำเลยที่ ๑ ยกหรือขายให้ จึงขอให้ศาลแสดงว่า นิติกรรมระหว่างจำเลยทั้ง ๒ ใช้ไม่ได้ ให้ที่พิพาทเป็นของโจทก์แต่ผู้เดียว ขอห้ามจำเลยไม่ให้เกี่ยวข้อง ภายหลังโจทก์ถอนฟ้องจำเลยที่ ๑

จำเลยที่ ๒ ให้การว่า ที่พิพาทเป็นมฤดกตกทอดแก่จำเลยที่ ๑ ๆ ได้ประกาศโฆษณา และทำนิติกรรมขายให้แก่จำเลยที่ ๒ แล้ว และขอให้ศาลเรียกจำเลยที่ ๑ เป็นจำเลยร่วม ศาลอนุญาต จำเลยที่ ๑ ให้การทำนองเดียวกับจำเลยที่ ๒

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ที่นาหมาย ก. เป็นของโจทก์ พิพากษาแก้ว่า การซื้อขายที่หมาย ก. ไม่มีผลตามกฎหมาย นอกนั้นยืนตาม

จำเลยฎีกา,

ศาลฎีกาวินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ว่า เป็นการแก้น้อยต้องห้ามฎีกาตาม ป.ม.วิ.แพ่ง มาตรา ๒๔๘

พิพากษายกฎีกา