โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 2 พูดขอซื้อข้าวสารโจทก์ 40 กระสอบโจทก์ตกลงขายให้ จำเลยที่ 1 ได้รับข้าวสารไปจากโจทก์ 40 กระสอบราคา 8,400 บาท แต่ไม่ชำระราคาตามสัญญา ขอให้บังคับ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ชำระราคาข้าวสาร 8,400 บาทกับดอกเบี้ย ส่วนจำเลยที่ 2 ให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อตกลงจะซื้อขายข้าวสาร 40 กระสอบ ราคากระสอบละ 210 บาทแล้ว ต่อมาอีกวันหนึ่งหรือสองวัน จำเลยที่ 1 ก็นำรถบรรทุกไปขนข้าว 40 กระสอบนั้นที่โรงสีข้าวของโจทก์ ดังนี้แม้เมื่อแรกตกลงจะซื้อขายข้าวสารกัน ทั้งสองฝ่ายไม่ได้ทำหลักฐานเป็นหนังสือวางประจำหรือชำระหนี้บางส่วน ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 456 วรรคสาม ก็ดี แต่ต่อมาเมื่อจำเลยที่ 1 มารับขนข้าวสาร 40 กระสอบไปจากโรงสีโจทก์แล้ว สัญญาซื้อขายเด็ดขาดก็เกิดขึ้นตามมาตรา 453, 460 ทำให้สัญญาจะซื้อขายเดิมหมดสิ้นไปสัญญาซื้อขายข้าวสารกันรายนี้ เมื่อมีการส่งมอบกันแล้วเป็นอันสมบูรณ์ตามกฎหมายโดยไม่จำต้องทำเป็นหนังสือ ฉะนั้นโจทก์จึงฟ้องคดีนี้ได้ เพราะโจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าซื้อข้าวสาร ไม่ได้ฟ้องขอให้บังคับตามสัญญาจะซื้อขายเดิม ฎีกาจำเลยที่ 1 ในปัญหาข้อกฎหมายจึงฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน