คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1836/2492

ใช้ปืนยิงจากรั้วบ้านไปถูกผู้เสียหาย ซึ่งอยู่ในบริเวณรั้วบ้านที่ใต้ตาตุ่ม กระสุนตุงหลังเท้า โดยมีสาเหตุโกรธเคืองกันมาก่อน ถือว่ามีเจตนาจะฆ่าผู้เสียหายให้ถึงแก่ความตาย.

ได้ความว่า จำเลยใช้ปืนยิง ส. จากรั้วบ้าน เวลา ๗ น. ถูก ส.ขณะขุดขมิ้นอยู่ในบริเวณบ้าน ที่ใต้ตาตุ่มเท้าซ้าย กระสุนตุงหลังเท้า ส.ผ่าเอากระสุนออก ๑ ลูก ทำด้วยตะกั่ว ก่อนเกิดเหตุไม่นาน ส.กับจำเลยเกิดทะเลาะวิวาทกันเรื่องที่ดิน และเรื่องชกต่อยและด่ากัน

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยมิได้มีเจตนาฆ่า ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๖ ข้อ ๘ ให้จำคุก ๔ ปี

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยผิด ม.๒๔๙,๖๐ พิพากษาแก้ให้จำคุก ๑๕ ปี แต่เอาโทษ ๒ ใน ๓ คงจำคุก ๑๐ ปี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ก่อนเกิดเหตุจำเลยกับ ส.มีสาเหตุโกรธเคืองกันอยู่ จำเลยใช้ปืนซึ่งเป็นสาตราวุธฉกรรจ์ประหาร ส. ดังนี้ ย่อมชี้เจตนาว่าจำเลยจะฆ่า ส.ให้ตาย

พิพากษายืน.