คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1851/2494

พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯลฯ มิได้มีบทบัญญัติไว้เป็นพิเศษว่าแม้ไม่มีอาชญาเจตนา ก็ให้มีโทษ

เก็บวัตถุระเบิดได้โดยไม่ทราบว่า เป็นวัตถุระเบิดแล้วเอาไปบ้าน คนอื่นดูแล้วเคาะดินจะให้หลุดจากวัตถุนั้น จึงเกิดระเบิดขึ้น ดังนี้ เมื่อไม่ทราบว่าวัตถุนั้นเป็นวัตถุระเบิดการที่เก็บเอาไป ก็ไม่มีเจตนาที่จะมีหรือครอบครองวัตถุระเบิดจึงยังไม่เป็นผิดตามพ.ร.บ.อาวุธปืน ฯลฯ

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยที่ ๑ มีวัตถุระเบิดไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต จำเลยที่ ๒ ได้กระทำโดยประมาท เคาะวัตถุระเบิดนั้นทำให้ระเบิดขึ้น เป็นอันตรายแก่นายตงย้งจำเลยที่ ๑ ขอให้ลงโทษ

จำเลยทั้ง ๒ ปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยที่ ๑ เก็บวัตถุ ซึ่งกลมยาวหัวท้ายอย่างปากกาหมึกซึมเกลี้ยงเป็นสีทองเหลือง โดยไม่ทราบว่าเป็นอะไร เมื่อไปถึงบ้าน จำเลยที่ ๒ เห็นมีดินติดอยู่ จึงเคาะกับม้าเพื่อให้ดินหลุด จึงระเบิดขึ้น ข้อเท็จจริงฟังได้ดังกล่าวจำเลยไม่ทราบว่าเป็นวัตถุระเบิด จึงไม่มีเจตนาที่จะมีหรือครอบครอบวัตถุระเบิด จึงไม่เป็นผิด พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯลฯ ก็มิได้มีบัญญัติไว้เป็นพิเศษว่า แม้ไม่มีอาชญาเจตนา ก็ให้มีโทษ

จึงพิพากษายืน