ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยทั้งสองและบริวารออกไปจากที่ดินเฉพาะส่วนหมายสีม่วงที่ล้ำเส้นหมายสีเขียวตามแผนที่พิพาท โจทก์และจำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "คดีนี้ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าที่ดินของโจทก์ด้านทิศตะวันตกติดทางสาธารณะ แต่ที่พิพาทเป็นส่วนหนึ่งของที่งอกทั้งหมดอันงอกออกไปจากทางสาธารณะนั้น โจทก์และจำเลยทั้งสองต่างก็มิได้ฎีกาโต้แย้งข้อเท็จจริงซึ่งศาลอุทธรณ์ฟังมาดังกล่าวแล้วข้อเท็จจริงจึงยุติฟังได้ว่าที่พิพาทเป็นที่ดินส่วนที่งอกออกไปจากทางสาธารณะย่อมเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินด้วย เมื่อฟ้องโจทก์แสดงโดยชัดแจ้งว่าขณะโจทก์ฟ้อง จำเลยทั้งสองเป็นฝ่ายครอบครองที่พิพาทอยู่และที่พิพาทเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินเช่นนี้ โจทก์จึงไม่อาจอ้างกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองที่พิพาทยันจำเลยทั้งสองได้ ตามนัยแห่งคำพิพากษาฎีกาที่ 2393/2523 ระหว่างนายเฉลิม ทิมให้ผล โจทก์ นายก้อน จิวะสังข์จำเลย ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ขับไล่จำเลยทั้งสองออกจากที่ดินบางส่วนของที่พิพาทไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น ฎีกาจำเลยทั้งสองฟังขึ้น"
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นฎีกาให้เป็นพับไปทั้งสองฝ่าย นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์