คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1889/2499

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยเจตนาตาม กฎหมายอาญา มาตรา 249 ทางพิจารณาได้ความว่าเป็นเรื่องวิวาทกันกว่า 3 คนแล้วผู้ตายถูกทำร้ายถึงตาย โดยไม่ปรากฏว่าใครเป็นผู้ทำร้าย ศาลจะลงโทษจำเลยตาม มาตรา 253 ไม่ได้ต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสมคบกันฆ่านายเลิศ วงษ์ไขยา ตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 249, 63

จำเลยให้การปฏิเสธแล้วกลับให้การว่าเป็นการป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ เมื่อสืบพยานโจทก์ไปบ้างแล้วจำเลยกลับคำให้การใหม่อีกเป็นต่อสู้อ้างฐานที่อยู่

ศาลชั้นต้นฟังว่าได้เกิดการวิวาทกันขึ้นในพวกเกินกว่า 3 คนแล้วผู้ตายถูกทำร้ายถึงตายโดยไม่ปรากฎตัวคนร้าย พิพากษาว่าจำเลยผิด กฎหมายอาญา มาตรา 253 จำคุก เมื่อลดลงหนึ่งในสี่แล้วคนละ 1 ปี 6 เดือน

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่าโจทก์สืบไม่ปรากฎว่าจำเลยร่วมชกต่อยหรือทำร้ายใครจึงฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้ร่วมวิวาทหรือทำร้ายผู้ตายจะลงโทษตาม กฎหมายอาญา มาตรา 253 ไม่ได้ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตาม มาตรา 253 ฉะนั้นแม้ข้อเท็จจริงจะได้ความตามศาลชั้นต้นฟังมาก็ตาม แต่โจทก์ฟ้องประสงค์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยเจตนา ไม่ได้ประสงค์จะให้ลงโทษตามมาตรา 253 จึงลงโทษจำเลยตาม มาตรา 253 ไม่ได้ ไม่จำต้องวินิจฉัยข้ออื่น ๆพิพากษายืนในข้อที่ให้ยกฟ้อง