คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1894/2499

ทนายของโจทก์เป็นผู้ซักค้านพยานโจทก์จำเลยตั้งแต่เริ่มการพิจารณาจนเสร็จสำนวน ต่อมาศาลพิพากษาให้โจทก์แพ้ ทนายโจทก์ยื่นฟ้องอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์ความมาปรากฎในชั้นศาลอุทธรณ์ว่าทนายโจทก์ยังมิได้รับการแต่งตั้งให้เป็นทนายโจทก์ เช่นนี้ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่ามิได้มีการประวิงความหรือทำการเอาเปรียบในเชิงคดีแต่อย่างไร หากเป็นไปด้วยความพลั้งเผลอหรือด้วยเหตุอื่น ป.วิ.แพ่ง ก็เป็นการสมควรที่จะอนุญาตให้ทำเสียให้ถูกต้องได้ตาม ป.วิ.แพ่ง ม.27 แต่ปรากฎว่าในชั้นฎีกาโจทก์ได้แต่งตั้งทนายผู้นี้เป็นทนายโจทก์แต่วันยื่นฎีกาแล้ว จึงพอถือว่าการพิจารณาและการอุทธรณ์เป็นการชอบแล้วได้.

คดีนี้โจทก์ฟ้องมีใจความว่าจำเลยบุกรุกที่ดิน ขอให้ศาลมีคำสั่งห้ามและแต่งให้หลวงวินิจสาลีเป็นทนายว่าต่าง

จำเลยให้การต่อสู้กรรมสิทธิ์

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษายกฟ้อง

โจทก์ยื่นฟ้องอุทธรณ์ แต่ลงชื่อนายเคลือบ มานุชานนท์ ทนายผู้อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งรับ ครั้นคดีมาถึงศาลอุทธรณ์ ๆ พิพากษายกอุทธรณ์เพราะนายเคลือบ มานุชานนท์ ไม่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นทนายโจทก์

โจทก์ฎีกาว่าการที่ไม่ปรากฎต่อศาลอุทธรณ์ว่าได้มีการแต่งตั้งนายเคลือบเป็นทนายอาจไม่ใช่ความผิดของโจทก์เพราะนายเคลือบได้เข้าว่าความตลอดมาจนเสร็จสำนวน กับฎีกาข้อเท็จจริงขอให้โจทก์ชนะคดีศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับเฉพาะข้อที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่านายเคลือบไม่มีอำนาจลงชื่อในอุทธรณ์

ต่อมาโจทก์ยื่นอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ยกคำร้องของโจทก์ลงวันที่ ๘ ก.พ. ๙๙ ขอให้มีการสอบสวนรับรองว่านายเคลือบมีอำนาจลงชื่อในอุทธรณ์

ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้วปรากฎว่านายเคลือบ มานุชานนท์ ได้ซักค้านพยานโจทก์จำเลยตั้งแต่การเริ่มพิจารณาจนเสร็จสำนวน ต่อมาศาลพิพากษาให้โจทก์แก้แล้วก็ได้ยื่นฟ้องอุทธรณ์แต่มิได้มีการตั้งทนายไว้ ศาลชั้นต้นก็ได้สั่งรับอุทธรณ์ส่งมาศาลอุทธรณ์เช่นนี้ ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่ามิได้มีการประวิงความหรือทำการเอาเปรียบในเชิงคดีอย่างไร หากเป็นไปด้วยความพลั้งเผลอหรือด้วยเหตุอื่น แม้จะเป็นการปฏิบัติผิดบทบัญญัติแห่ง ป.วิ.แพ่งก็เป็นการสมควรที่ศาลจะอนุญาตให้ทำเสียให้ถูกต้องได้ตาม ป.วิ.แพ่ง ม.๒๗ แต่ปรากฎว่าโจทก์ได้แต่งนายเคลือบเป็นทนายแล้วในวันที่ยื่นฎีกา จึงพอให้ถือว่าการพิจารณาและการอุทธรณ์เป็นการชอบแล้ว

เหตุนี้จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ถูกตามรูปความ